Şadırvan Nedir? Şadırvan Hakkında Kısaca Bilgi

Şadırvan Terimi Hakkında Bilgiler

Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Şadırvan:

Ortasında yüksekçe bir yerden şarıltı ile bol su akan havuz veya çavresi musluklu duvarla çevrilmiş su haznesi.

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Şadırvan:

Halkın abdest alması için cami avlularına yapılan ve çok sayıda musluğu olan çeşme.

Tarih Terimi Olarak Şadırvan:

Çevresinde muslukları bulunan ve ortasındaki fıskiyeden su akan, genellikle cami avlularının ortasında yer alan, üzeri kubbeli ya da açık olabilen havuz.

Arkeoloji Terimi Olarak Şadırvan:

Bir çeşit meydan çeşmesi. Özellikle cami avlularında, çepeçevre muslukları olan çokgen su tesisi.

Sanat Terimi Olarak Şadırvan:

1- Bir çeşit meydan çeşmesidir. Özellikle cami avlularında veya bitişiğinde abdest almak için yapılmış çepeçevre muslukları olan çokgen su tesisi.

2- Genellikle anıtsal ibadet yapılarının avlusunda veya bitişiğinde abdest almak için yapılmış su yapılarıdır.

Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimi Olarak Şadırvan:

Ortasında yüksekçe bir yerden şarıltı ile bol su akan havuz veya çevresi musluklu duvarla çevrilmiş su haznesi. Not: Şadırvanların, abdest almak için camilerin iç avlularına yapılan, üstü açık veya kapalı şekilleri vardır.

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Şadırvan:

Genellikle cami avlularında bulunan, çevresindeki musluklardan ve ortasındaki fıskiyeden su akan, üzeri kubbeli veya açık havuz.

İnşaat Terimi Olarak Şadırvan:

Ortasında yüksekçe bir yerden şarıltı ile bol su akan havuz veya çevresi musluklu duvarla çevrilmiş su haznesi. Şadırvanların, abdest almak için camilerin iç avlularına yapılan, üstü açık veya kapalı şekilleri vardır.

Benzer Yapı-Dekorasyon Terimleri

Elastise Modülü: Statik hesaplamada bir gerilimin, kısalma ya da eğilme miktarına bölünmesi ile bulunan değer.

Karelaj: Kareleme.

Esneklik: Fleksibilite. Bir cismin, üzerindeki yükün kaldırılmasıyla ilk durumuna dönmesi özeliği; esnek olma hali elastiklik, elastisite.

Tuğla: Duvar örme malzemesi olarak kullanılan tuğla; kil, killi toprak ve kumun, gerektiğinde tuğla ve kiremit tozunun, su ile hamur hale getirilip kalıplanmasını takiben kurumaya bırakılmasının ardından, kuruyan kalıpların 800 C - 1000 C sıcaklıktaki fırınlarda pişirilmesiyle elde edilen malzemedir. Elde ediliş şekillerine ve özelliklerine göre çeşitleri mevcuttur.