Halk Hikâyesi Terimi Hakkında Bilgiler
Edebiyat Terimi Olarak Halk Hikâyesi:
Âşıkların anlattıkları, 16. yy.dan başlayarak destanın yerini alan şiirle konuşma dilinin karışımından oluşan, sözlü halk geleneğinde varlığını sürdüren anlatıların genel adı.
Benzer Edebiyat Terimleri
Özyaşamsalöyküsel Roman: Konusu, yazarının yaşamı olan roman.
Mizah: Olayları, durumları, kişileri gülünç yönleriyle yansıtan yapıtların bu yönünü belirtmek için kullanılır.
Fasıl: Ayırma, bölme. Bir kitabın bölümlerinin her biri. Mevsim mânâsına da gelir. Fasl-ı zayf (yaz mevsimi), fasl-ı şitâ (kış mevsimi), fasl-ı hazan (sonbahar mevsimi). Tiyatro oyunlarında perde anlamında kullanılır. Türk sanat musikisinde bir defada çalınan aynı makamdan parçaların tamamına denir.
Kerem Havaları: Saz, bağlama, bozuk düzenler eşliğinde özel bir ezgiyle söylenen türkülerdir. Adını öykü kahramanı Kerem'den aldığı sanılıyor. Akıcılığından dolayı çok tutulan bir üsluptur. Anadolu'nun hemen bütün bölgelerinde söylenir. Kerem, yanık Kerem, kesik Kerem, kandilli Kerem gibi bölümlere ayrılır.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Atıcılık Terimleri Sözlüğü
- Yapı-Dekorasyon Terimleri Sözlüğü
- Otomobil-Araba Terimleri Sözlüğü
- Parlamento (TBMM) Terimleri Sözlüğü
- Özel Eğitim Terimleri Sözlüğü
- Dil ve Anlatım Terimleri Sözlüğü
- Biyoloji Terimleri Sözlüğü
- Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri Sözlüğü
- Dericilik Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA