Edebiyat Tarihi Terimi Hakkında Bilgiler
Edebiyat Terimi Olarak Edebiyat Tarihi:
Bir milletin bilinen ilk ürünlerinden başlayarak bütün edebî eserlerini, bunların yazarlarını, edebî tür ve dönemleri inceleyen ve yorumlayan bilim dalı.
Benzer Edebiyat Terimleri
Beş Hececiler: Milli edebiyat döneminde bu dönemin temel ilkelerini benimseyerek o doğrultuda yazan Faruk Nafiz Çamlıbel, Halit Fahri Ozansoy, Orhan Seyfi Orhon, Yusuf Ziya Ortaç ve Enis Behiç Koryürek'in oluşturduğu topluluk.
Cevaz-Î Edebî: Sözcüğü vezne uydurmak amacıyla bazı değişikliklerle kullanılması, hecelerin, seslerin ucun ya da kısa okunması şeklinde yapılan yanlışları hoş karşılama. Şiirde böyle kullanışlar "kusur" kabul edilir.
Mensure (Mensur Şiir): Duygu, düşünce, yaşam ya da hayalleri şiir inceliğinde anlatan düzyazı türü. İç uyuma önem verildiği için dilbilgisi kurallarına uygunluk aranmaz. 19. Yüzyılda Fransız edebiyatında ilk örnekleri görüldü. Şinasi'nin Fransız edebiyatından yaptığı şiir tercümeleri edebiyatımızdaki ilk örneğidir.
Devrikleme: Sözcüklerin cümle içinde olağan sıralanış biçimlerine uymayan kullanımı.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Fizik Terimleri Sözlüğü
- Güreş Terimleri Sözlüğü
- Bisiklet Terimleri Sözlüğü
- Parlamento (TBMM) Terimleri Sözlüğü
- Kano Terimleri Sözlüğü
- Tarih Terimleri Sözlüğü
- Arıcılık Terimleri Sözlüğü
- Okçuluk Terimleri Sözlüğü
- Dil ve Anlatım Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA