Din Terimi Hakkında Bilgiler
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Din:
Din, akıl sâhiplerini kendi irâde ve istekleriyle dünya ve âhirette saâdet ve selâmete kavuşturan ilâhî kânundur.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Din:
1- Hür iradeleriyle inanan akıl sahibi insanları, en iyiye, en doğruya, en güzele ve ebedî mutluluğa ulaştıran ilahî kanunlar bütünüdür.
2- Allah'ın insanları dünya ve ahirette huzur ve mutluluğa kavuşturmak için peygamberleri vasıtasıyla bildirdiği yol, emirler ve yasaklar.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Din:
1. İnsanın düşünme sınırlarının çizildiği yerden sonra devreye giren ve insanların anlayamadıklarını anlamlandırmak için sığındıkları olgu.
2. Kutsal ve ahlaki nitelikleri, çeşitli ayin, değer ve kuralları olan inançlar bütününe verilen isim veya değerdir. İslamiyet, Hıristiyanlık, Musevilik gibi.
3. Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum,
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Din:
1- Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum.
2- Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen.
3- İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Din:
1. Yol, hüküm, Allah tarafından gönderilen kurallar bütünü.
2. Allah'ın insanları dünya ve ahirette rahat, huzur ve saadete (mutluluğa) kavuşturmak işin peygamberleri vasıtasıyla bildirdiği yol, emirler ve yasaklar.
3. Akıl sahiplerini kendi istek ve hür iradeleri ile hayırlı olan şeylere sevk eden ilahî emirler bütünü. Din, Allah’ın vahyine dayanan ilahî bildiridir. İnsani ve ahlaki olgunluğa ulaşmak için tutulacak en doğru yoldur.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri
Üç Aylar: Hicrî takvimdeki Receb, Şa'ban ve Ramazan ayları için kullanılan bir tâbir. Bu aylarda oruç tutmak âdeti yaygındır. Bu üç ayın içinde, bazı mübarek geceler vardır. Üç aylar gelince medreseler tatile girer, mollalar, yıllık maddî ihtiyaçlarını temin etmek üzere, memleketin dört bir yanına dağılırlar, gittikleri yerlerde va'z ederler, namaz kıldırırlar ve Kur'ân-ı Kerim okurlardı. Halk sadaka ve zekâtlarını bu mollalara vererek, senelik giderleri hususunda onlara yardımcı olurlardı. Mollaların yaptığı bu işe, "cerre çıkmak" adı verilirdi.
Zübde-i Âlem: Zübde kelimesi çekirdek, öz anlamına gelmektedir. Âlem de dünya, kainat, evren anlamlarında kullanılmaktadır. Bu tamlama ise, kainatın özü anlamında kullanılmaktadır. Tasavvufi anlamı olan bu terime göre, insan kainatın özüdür, kainatta ne varsa, aynı oranda insanda da vardır. Bir diğer ifade ile insan kainatla denk kabul edilmektedir. Zaten kainatın varlık sebebi de insandır.
Rabıta: Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî planda, tefekkür ve hayal gücünü kullanarak mürşidiyle "beraberlik" halinde olmasını ifade eder. Ruhî terbiye için, bu mânâ beraberliğine ihtiyaç olduğu kaydedilir.
Üryan: Arapça, çıplak demektir. Tasavvuf düşüncesindeki, "çıplak geldik hiç bir şeye sahip olmadan, çıplak gideriz" yorumunu anlatan bir terim.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Edebiyat Terimleri Sözlüğü
- Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü
- Sosyal Bilgiler Terimleri Sözlüğü
- Reklamcılık Terimleri Sözlüğü
- Beyzbol Terimleri Sözlüğü
- Bisiklet Terimleri Sözlüğü
- Haritacılık (Kartografya) Terimleri Sözlüğü
- Genel Türkçe Terimleri Sözlüğü
- Judo Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA