Destan Nedir? Destan Hakkında Kısaca Bilgi

Destan Terimi Hakkında Bilgiler

Dil ve Anlatım Terimi Olarak Destan:

1- Bir milletin yaşadığı olağanüstü olay ve durumları, savaşları, kahramanlıkları, göç, yangın, felaket, zafer gibi toplumu derinden etkileyen tarihi dönem noktalarını anlatan mensur veya uzun manzume şeklindeki anlatımlardır.

2- Bir kahramanlık hikayesini veya bir olayı anlatan, koşma biçiminde, ölçüsü on bir hece olan halk şiiri.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Destan:

1. Olağanüstü olayların olağanüstü kişilerle, olağanüstü biçimde dilden dile anlatıldığı öyküleştirilmiş şiir biçimindeki edebi eser.
"Oğuz Kağan Destanına göre Türklerin atası Oğuz kağan 40 günde yürümüştür."

2. Tarih öncesi tanrı, tanrıça, yarı tanrı ve kahramanlarla ilgili olağanüstü olayları konu alan şiir.

Edebiyat Terimi Olarak Destan:

1. Yunanca Epos şiirinin karşılığı olan bu kavram, toplumların belleklerinde derin izler bırakmış yiğitlik ve kahramanlık olaylarını manzum olarak öyküleyici bir yöntemle anlatan en eski edebiyat türüdür.

2. Toplumların vicdanında derin izler bırakmış bir olayı, özellikle de kahramanlık olaylarını manzum olarak anlatan, en eski edebiyat türü.

3. Ulusların çok eski çağlardaki büyük savaşlarını, başlarından geçen büyük olayları anlatan manzume.

Tarih Terimi Olarak Destan:

Bir kahramanlığı, bir zaferi manzum şekilde anlatan eser, kahramanlık hikâyesi.

Fen Bilimleri Terimi Olarak Destan:

Genellikle olağanüstü konuları ve kahramanları konu alan şiir, yazı türü.

Sanat Terimi Olarak Destan:

Tarih öncesi tanrı, tanrıça yarı tanrı ve kahramanlarla ilgili olayları konu alan şiir.

Benzer Dil ve Anlatım Terimleri

Melodram: Bestelenmiş dramdır.

Konferans: Topluluğa bir konuda bilgi vermek amacıyla yapılan konuşma.

Kahraman Anlatıcı: Hikâye ve roman gibi sanat eserlerinde olayları kendi dil ve üslubuyla ve birinci şahıs ağzıyla nakleden anlatıcı.

Açıklık: 1. Bir anlatımın hiçbir tartışmaya yol açmaksızın, bir tek yargıyı kolayca belirtme özelliği. 2. Birbirleriyle çelişki ya da okuyanı anlam konusunda ikileme düşüren düşünceler olmaması; bir başka deyişle cümlelerin farklı yorumlara ve anlaşılmalara meydan vermeyecek biçimde kurulmasıdır.