Sebil Nedir? Sebil Hakkında Kısaca Bilgi

Sebil Terimi Hakkında Bilgiler

Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Sebil:

Arapça, yol anlamına gelir. Hayır ve sevab ümidi ile parasız su dağıtılan, etrafı parmaklıklı ve çoğunlukla kubbe ile örtülü olan binalara, sebil veya sebilhane denir.

Tarih Terimi Olarak Sebil:

Hayır için yaptırılmış, parasız olarak su alınan içilen çeşme.

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Sebil:

Karşılık beklemeden hayır için dağıtılan içme suyu.

Sanat Terimi Olarak Sebil:

Cadde ya da sokak kenarlarında yoldan geçenlerin su içmesi için yapılmış hayır yapıları. Sebillerin çeşmelerden farkı bir su sağlama sistemine bağlı olmamalarıdır. Daire ya da çokgen plan kuruluşları ile sebiller bir iç mekâna sahiptirler ve bu mekân dışarıya üzerinde küçük pencere açıklıkları bulunan madeni şebekelerle açılır. Sebiller bir külliyenin parçası olabileceği gibi bağımsız olarakta inşaa edilmişlerdir. Özellikle 18. Yüzyıldan sonra İstanbul'da çok sayıda sebil inşaa edilmiştir.

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Sebil:

Kutsal günlerde karşılık beklemeden hayır işin dağıtılan içme suyu. Genellikle camilere bitişik özel bir biçimde yapılmış, karşılık beklemeden hayır işin içme suyu dağıtılan taş yapı, sebilhane. Halk ağzında meyan kökü şerbetini bir hayır için dağıtma.

Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri

Evrad: Arapça, virdler demektir. Her vakit dil ve ağızda dolaşan söz. Tarikatların pirleri veya onlardan sonra gelen şeyhler tarafından düzenlenen virdler, müridler tarafından belli bir zamanda belli bir sayıda, bireysel veya toplu olarak çekilir.

Ağuş: Farsça, kucak demektir. Sırları kavrama.

Üryan: Arapça, çıplak demektir. Tasavvuf düşüncesindeki, "çıplak geldik hiç bir şeye sahip olmadan, çıplak gideriz" yorumunu anlatan bir terim.

Din: Din, akıl sâhiplerini kendi irâde ve istekleriyle dünya ve âhirette saâdet ve selâmete kavuşturan ilâhî kânundur.