Nahiye Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Nahiye:
Bucak, Mülki Yerleşme birimi.
Hukuk Terimi Olarak Nahiye:
bucak; bölge; kenar; kısım; çevre
Tarih Terimi Olarak Nahiye:
Bucak. Köyden büyük, ilçeden küçük idarî birim.
İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimi Olarak Nahiye:
Bucak.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri
Reaya: Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
Tulumbacı: Yangın söndüren kişi, bu günkü itfaiyeci.
Koloni: Sömürge, göçmen topluluğu veya bu topluluğun yerleştiği yer.
Tersane Emini: Gemi yapılan yerin mali işlerinin sorumlusu.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- İnşaat Terimleri Sözlüğü
- Sutopu Terimleri Sözlüğü
- Balistik Terimleri Sözlüğü
- Jimnastik (Cimnastik) Terimleri Sözlüğü
- Yapı-Dekorasyon Terimleri Sözlüğü
- Yüzme Terimleri Sözlüğü
- Müzik-Dans Terimleri Sözlüğü
- SEO (Arama Motoru Optimizasyonu) Terimleri Sözlüğü
- Denizcilik Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA