Osmanlı devletinde rütbesi albaydan büyük subaylara ve yüksek rütbeli sivillere verilen unvan. Aslı "Baş Ağa" dır. Bugün yalnız askerlere verilen ve general anlamında kullanılan unvan.
Online Tarih Terimleri Sözlüğü
Gelirleri padişahın hanım ve kızlarına ait topraklar.
Gelirleri padişahın hanım ve kızlarına ait topraklar.
Ensi veya Patesi, Mezopotamya'da, Sümer şehir devletlerini yöneten rahip-krallara verilen ad.
Krallar aynı zamanda baş rahip, baş rahip ve baş komutan olarak bütün yetkileri kendilerinde toplayarak otoritelerini güçlü tutmaya çalışmıştır.
Ataerkil.
Ortodoks Hristiyanların bağlı olduğu kiliselerin başkanlarına verilen san. Ortodoksların ruhanî lideri. En büyük Ortodoks rahibi.
Osmanlı Devleti'nde tümamirale yakın bir deniz subaylığı unvanı.
Lale Devri'nde Avrupa tarzında yapılan ve Nevşehirli Damat İbrahim Paşa'nın kişiliği ile özdeşleştirilen ıslahatlar, ulemadan ve yeniçerilerden bir takım kişilerin çıkarlarına ters düşmüştü. Lale Devri ile birlikte artan Lüks yaşantı, fakir halkın tepkisine yol açmıştı.
O yıllarda İran ile yapılan savaşlar da devam etmekteydi.
Sadrazam Damat İbrahim Paşa'nın İran seferine gitmek istememesi, ona karşı olanlara bulunmaz bir fırsat vermiş, Bayezit Hamamı tellaklarından Patrona Halil ve Muslu Beşe ismindeki iki Arnavut önderliğinde bir grup 1730 yılında isyana başlamışlardı.
Vergilerden şikayet eden halk ve İran Seferi'ne katılmak istemeyen Yeniçeriler de isyana katılınca, isyan giderek büyümüş, saraya giden asiler, padişah III. Ahmet'ten Damat İbrahim Paşa'nın kafasını istemişlerdi. Kendilerine teslim edilen Nevşehirli Damat İbrahim Paşa'yı idam eden asiler, tekrar saraya yürüyerek, padişah III. Ahmet'i tahttan indirerek yerine I. Mahmut'u geçirdiler. Bu isyanla Lale Devri sona ermiş oldu.
Derece, rütbe karşılığında kullanılan deyim.
Taht şehri, hükümet merkezi. Hükümdarın oturduğu şehir. Başkent. (Kelime anlamı; Tahtın ayağı.)
Kimi İslam ülkelerinde kadınların sokağa çıkarken yüzlerini örtmek için kullandıkları, tül özelliğinde, ince ve siyah örtü.
VIII. ve XI. yüzyıllar arasında Türkistan'da, Güneydoğu Avrupa'da ve Balkanlar'da yaşamış olan göçebe bir Türk kavmi.
Ataerkil.
1- İşçi, hizmetçi.
2- Osmanlı Devleti'nin kuruluş döneminde savaşta elde edilen esirlerin beşte birinin devlete verilmesi ve bunların asker olarak kullanılması.
Savaşlarda elde edilen esirlerin beşte birinin asker olarak istihdam edilmesini ifade eden terimdir.
Divan-ı Pervane, Arazi kayıtlarını tutan, Has ve iktaları düzenleyen divandır.
* Divan Başkanına Pervaneci denir.
* Pervaneci aynı zamanda devletin istihbaratından da sorumludur.
* Pervanecilerin hazırladıkları fermanlara Pervane adı verilirdi.
* Bu divan şekli de Büyük Selçuklu Devletinde görülmemektedir.
Osmanlıların ilk devirlerinde postacı ve muhafızlar, son sipahi Çavuşu devirlerinde ise törenlerin şatafatını arttırmak için çalışan görevliler idi.
Bir tarikat veya sanatın ilk kurucusu. Herhangi bir konuda tecrübeli. Üstad.
Bakıra belli oranda çinko katılarak elde edilen sarı renkli bir alaşım.
Katoliklerde papazlığın en yüksek aşamasına ulaşmış olan, belli bir bölgenin din işlerini yürüten papazlara verilen san.