İlkel, ilkokul
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü
Yerleştirme, yer ve yurt kazandırma
İşsizleri iş sahibi yapma.
Düşmana karşı savunmak için teş ve topraktan siper.
Ödünç alma.
Bir yerin büyüğü, büyük kişi, yönetici.
İslam hukuku olan şeriat'a göre hüküm veren yargıç. Tanzimata kadar askeri davalarla devleti ilgilendiren davalar hariç tüm davalara bakmışlardır. Tanzimattan sonra ise yalnızca evlenme, boşanma, nafaka ve miras davalarına bakmışlardır. Kadılık müessesesi medeni kanunla kaldırılmıştır.
Resmi kağıt, Kağıt para.
Keresteyi birbirine bağlı motifler koyarak işleyen kimselerin yaptığı iş.
Yol yapımından sorumlu olan esnaf. İşlerini genellikle götürü usülde yaparlar ve kullandıkları taşların temin edilmesini ve taşların kesim işlerinide kendileri yaparlardı.
Götürü usülde taş döşeyerek yol yapan kaldırımcı esnafının yaptığı işi denetliyen ve ölçümleme yaparak yapılan yolun bedelini tesbit edip, parasını kaldırımcı esnafına ödeyen kişi.
Osmanlılarda resmi evrakı hazırlayan ünite katiplerin çalıştığı yer.
Saraylarda ve büyük konaklarda halayıkların (Cariye) başı olan kadın. Padişah tarafından tayin edilirler, sarayda kendilerine ayrılan yerde otururlar ve sarayın iç hizmetlerinde çalışan cariyelere buyruk verirler ve özel günlerde cariyelerden farklı giyinirlerdi.
Osmanlı Devleti'nde özel ve kamu hukuka ait yayınlanan kanunlar.
Yiyecek ve giyecek ürünlerinin toptan satıldığı kapalı çarşılar.
Padişahın sarayındaki akağaların en büyüğü.
Valilerin, sancak beylerinin ve patrikhanenin babıâli ve diğer resmi dairelerdeki işlerini takip eden memur.
Saray kapılarını bekleyen sınıfın yöneticisi.
Bir ilin veya bir resmi dairenin babıâli'de görülecek işlerini takip eden memur.
Osmanlı devletinde Padişahın kumandası altındaki piyade ve süvari sınıfından olan ve bahşiş ve ulufe ile geçinen askerler.