Donanmanın başı, deniz kuvvetleri baş kumandanı.
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü
Osmanlı deniz kuvvetlerinde kullanılan büyük savaş gemilerine verilen isim.
Sarayda hizmet gören kasabların başı.(Kethüdayı Kassaban)
On beş ila yüz beyitten oluşan ve tek kafiye düzenine göra kurulan ve ünlü kişilere övgü niteliği taşıyan nazım eser.
Kadı ve kazaskerlerin hizmetindeki görevlilerden biri. Ölen bir kişinin mal varlığını varislerine şeriat kurallarına göre paylaştıran görevli.
Sarayda veya herhangi bir devlet kurumunda çalışan ve görevi yazı işlerine bakmak olan kişi.
Osmanlılarda vezirlerin yanında bulunan silahlı koruma görevlileri.1908 yılında kavas sistemi kaldırılmıştır.
Vezirleri korumakla görevli kavasların başı.
Yargı görevidir. Bu görev kadılar tarafından yürütülürdü. Kadılar İslam hukukuna göre davalara bakar ve karar verirlerdi.
En yüksek ilmi rütbe, günümüzün adalet bakanı. İmparatorkuğun Asya ve avrupa bölümlerindeki kadıların başı (Rumeli Kazaskeri, Anadolu Kazaskeri.)Kadı ve müderrislerin atama ve tayin işleri ile ordu mensupları ile ilgili davalara ve devleti ilgilendiren davalara bakmaktan sorumlu olan kişi.
Ok atıcı, okçu, yay kullanıp ok atan kişi.
Yolcuların konakladığı büyük han.
Kahya, yardımcı, üst düzey devlet görevlilerinin yardımcısı, saray hizmetinde çalışan belirli esnaf (Arabacılar, şamdancılar, kilerciler vs.) gruplarının başı olan kişi.
Açık alanlarda oluşturulan namazgahlarda kıblenin yönünü belirtmek için dikilen taş.
Saray hareminin ağası.(Darüssaade ağası)
Saraydaki Kilerci başının emrinde çalışan ve vazifesi kiler görevlilerini teftiş etmek olan kahya.
Sömürge, göçmen topluluğu veya bu topluluğun yerleştiği yer.
(Memluk) Eskiden kölelerden oluşan bir asker sınıfı.
Yarım küre şeklinde olan ve bir yapıyı örten dam.
Basınç altında kaynaşmış kum taneciklerinden oluşmuş, işlenmesi nispeten kolay olan ve su geçirmeyen bir taş cinsi.