Devlet ve saltanat sahibi padişaha ait olan, onunla ilgili olan.
Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü
Padişahlara mahsus küçük donanıma sahip camiye bitişik odalardır.
Camilerde hükümdara ayrılan bölüm. Bazen galerinin bir bölümü, bazen ayrı bir daire şeklindedir.
İki Irak demek, Bugünkü Irak; Irak-ı Arabi, İran'ın batısındaki dağlık bölge Irak-ı Acem denirdi.
Reform, iyileştirme, düzeltme.
Yedirip, içirme, bakma, besleme.
Güvenilir dost kişi.
Bilimde ve eğitimde öğrenimi tamamlayanlara verilen belge.
Özet, kısaltma.
Toplumsal ve sosyal.
Lise derecesindeki okullara verilen ad.
Fetva görevidir. Yapılanların şeriata uygun olup olmadığı konusunda fikir beyan etme görevidir.
Fetva verme yetkisine sahip olanlara MÜFTİ denilirdi. Müftilerin en üst rütbelisi Şeyhülislam ve kazaskerlerdi.
Günümüzde müfti yerine müftü kelimesi kullanılmaktadır.
Hacıların Kâbe'ye giderken giydiği ve geniş beyaz yünlü çarşaftan ibaret olan ihram'ı üreten kişi.
Osmanlıların klasik döneminde belediyenin işlevini yerine getiren yönetim birimi.
Osmanlı Devlet Teşkilatını oluşturan üç ana meslek grubundan biridir.
- Adalet, din ve eğitim işlerine bakan sınıftır.
- Kazasker, şeyhülislam, kadı ve müderrisler bu gruptadır.
- Ulema sınıfı da denir.
- Şeyh'ül İslam'ın fetva yetkisi vardır. (Dinen uygunluk)
Medreselerde iyi eğitim görmüş, devletin adalet, eğitim ve yargı görevlerini üstlenen gruptu. Bu kişilere ulema da denirdi.
Vergilerden birini bedel karşılığında alma toplama yetkisi, toplayana da mültezim denirdi.
Çoğunlukla bir cami bünyesinde yapılan, bazen bir camiden ayrı olarakta oluşturulan ve fakirlere özellikle yemek yardımı yapmak amacı ile kurulan ve vakıf niteliğinde olan kuruluş.
Fakirlere ve öğrencilere yiyecek dağıtmak için kurulmuş hayır kurumu.
Ayrıcalık.