Uzun süren kuraklıkları, bünyesinde yapmış olduğu fizyolojik değişikliklerle atlatabilen ve tekrar yağışlı mevsim geldiği zaman gelişmesini devam ettirebilen bitkilere verilen isimdir. Örneğin, yağışlı mevsimde yapraklanan ağaç ve çalılıklar gibi.
Online Ekoloji - Çevre Terimleri Sözlüğü
Canlılar sistematiğinde cinslerin taksonomik alt birimleridir. Türleri oluşturan bireyler birbirleri arasında melezlenip fertil döl verebilirler. Aynı türden olan bireyler arasında morfolojik, fizyolojik ve biyolojik özellikleri yönünden önemli farklılıklar yoktur. Örneğin, aynı türdeki bitkilerin yaprak, çiçek, meyve ve tohum yapıları büyük farklılık göstermezler.
Bir ekosistemin büyük değişikliklere uğramadan barındırabileceği tür sayısına verilen isimdir. Ekosistemde barınacak türlerin sayı ve oranını, ortamdaki canlı ve cansız faktörlerin kombinasyonu belirler.
Genellikle gündüz saatleri 12- 14 saatten fazla olunca çiçeklenme ve olum devreleri hızlanan bitki, cins, tür ve çeşitlerine verilen isimdir. Bu bitkiler, vejetatif gelişmelerini kısa günlerde, generatif gelişmelerini ise uzun günlerde tamamlarlar. Serin iklim tahılları turp ve mantar gibi bitkiler uzun gün bitkileridir.
Toprağın yüzeyine yakın kısmında yer alan, genellikle humusça zengin durumda bulunan, 3- 20 cm derinlikteki yüzey toprağına verilen isimdir.
Çöllerde küçük lekeler halinde, yağışlı mevsimlerde toprak altına sızan suların bir kaynak suyu ve ya bir seri kaynaklar halinde yeryüzüne çıktığı yerler ve buralarda oluşan bitki formasyonlarıdır. Vahalar yeryüzüne çıkan su nedeniyle, çevredekinden son derece farklı bir bitki örtüsü meydana getirirler. Büyük çöllerin ortasındaki vahalar, birer yerleşim veya uğrak yerleri oldukları gibi bitki ve hayvan yetiştirmeye elverişli alanlar olarak büyük değer taşır.
Bir arazi parçası üzerinde yetişen bütün bitkilerden meydana gelen topluluktur. Doğada her arazi parçası, çevrenin ekolojik koşullarına uyabilen bitki türlerinden oluşan, bir bitki örtüsü ile kaplanır. Bu örtü bazı yerlerde orman ağaçlarından, bazı yerlerde ise çalılardan oluşur. Kurak ve yarı kurak bölgelerde de daha ziyade otsu bitkilerden oluşan bir vejetasyon vardır.
Bitki örtüsünün genel görünüşü ile diğerlerinden kolayca ayrılabilen bölümleridir. Vejetasyon, dış görünüşleri birbirinden oldukça farklı birçok bitki topluluklarından meydana gelir. Bunlardan sadece otsu vejetasyonu ele alsak dahi, yüksek boylu çayır ve meralar, kısa boylu çayır ve meralar, seyrek ve sık çayır meralar gibi birçok vejetasyon tiplerini kolayca birbirinden ayırmamız mümkündür.
Bitkilerin kök, sap, sülük kardeş ve çelik ile üretilmeleridir. Bitkilerin birçoğu tohum üretmezler veya ürettiği tohumlarla yetiştirilmeleri oldukça zordur. Bu bitkiler vejetatif üreme organları kullanılarak çoğaltılırlar. Bu yöntemle genetik yapıları aynı araştırma materyali yetiştirebildiği gibi, pratik uygulamalarda da bu yönteme çok başvurulur. Örnek olarak, patates, asma, çilek ve nane yetiştiriciliği verilebilir.
Kışlık bitkilerin generatif devreye geçebilmek için gelişmelerinin ilk devrelerinde belirli bir süre, büyüme minimum sıcaklığının altında, belirli bir düşük sıcaklık istemelerine verilen isimdir. Örneğin, kışlık buğdayların generatif devreye geçebilmeleri için 2°C ' de 15- 20 gün vernalizasyon istekleri vardır.
Bir çiçeğin yumurta hücresinin başka bir çiçeğin erkek organlarının çiçek tozları tarafından döllenmesi olayına verilen isimdir. Bu olay erkek ve dişi çiçeklerin aynı bitkilerde, aynı bitkilerin farklı yerlerinde veya aynı çiçekte olmasına karşılık, kendine uyuşmazlığın bulunmasına ya da olgunlaşma zamanlarının farklı olmasından kaynaklanabilir. Mısırda erkek ve dişi çiçeklerin bitkinin farklı yerlerinde bulunması, kenevirde erkek ve dişi bitkilerin farklı olması, çavdarda ise erkek ve dişi organlar aynı çiçekte olmasına karşılık kendine uyuşmazlığın bulunması nedeniyle yabancı döllenme ortaya çıkar.
İnsanoğlunun istemediği yerlerde yetişen, zararı yararından fazla olan ve bulunduğu habitata dışarıdan gelerek istilacı olma özelliği gösteren bitki topluluklarıdır.
Bir bitki türünün kendiliğinden yetişip, yaşadığı alandır. Bitki türlerinin yayılışları bir harita üzerinde işaretlendikten sonra en dışta kalan noktalar birleştirildiği zaman o bitki türünün yayılış alanının sınırları çizilmiş ve yayılış alanı saptanmış olur.
Yenilenebilir enerji, sürekli devam eden doğal süreçlerde var olan enerji akışından elde edilen enerji türüdür. Yenilenebilir enerji kaynaklarının en büyük özellikleri, karbondioksit emisyonlarını azaltarak, çevrenin korunmasına yardımcı olmaları, yerli kaynaklar oldukları için enerjide dışa bağımlılığın azalmasına ve istihdamın artmasına katkıda bulunmaları ve kamuoyundan yaygın ve güçlü destek almasıdır.
Bitkilerin dış faktörlere bağlı olarak yönelme ve büyümelerine verilen isimdir. Yönelme ve büyüme var olan kaynağa doğru olur ise pozitif yönelim, var olan kaynağın tersi yönünde ise negatif yönelim olarak değerlendirilir.
Toprak üstü kısımlarını üreten tepe tomurcukları, toprak içerisinde fakat topraak yüzeyine çok yakın ve bitki artıkları ile kapatılmış olan bitkilerdir. Sürünen, asılan, yaprakları etli, yastıklar meydana getiren çalı ve yarı çalıları da içerisine alan yüzey bitkileri içerisinde yumak teşkil eden buğdaygiller bitkileri önemli yer işgal ederler.
Kurak ortamlarda yaşayan bitkisel canlılardır.