erdal ŞİİRİN ÇOK GÜZEL OLMUŞ TEBRİK EDER BAŞARILARIN DEVAMINI DİLERİM.ŞİİR KİTABINIDA İNŞALLAH YAKINDA ÇIKARIRSIN BEKLİYORUZ. 2006-01-21
Uyu İstanbul
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Sen uyanırsan,
Tüm dertler uyanır,
Acılar uyanır.
Yürekler dayanmaz
Bulutlar boşalır.
Sen uyanırsan bir kez daha ölür fakir
Zengin keyif sürer, gariban olur hakir,
Bir ölümdür bir de uyku dertlere deva
Çekmesin diye felek sefa
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Çekilsin sokakların gürültüsü,
Bitsin gariplerin çilesi
Kesilsin hastaların iniltisi,
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Sen uyurken fakir de bir zengin de,
Bekâr da bir evli de...
Veli de bir deli de…
Uyu İstanbul, uyumana bak sen
Seyhanî için için ağlar
Hastaya ağlar, dertliye ağlar,
Yalvarır yakarır çareyi Allah’a bağlar
Uyu İstanbul, uyumana bak sen.
Sakın yanlış anlama,
Sevgiyi, neşeyi çekemiyor diye.
Yıllar yılı kader bize niye gülmez niye?
Mutluluğu bir kez rüyada görelim diye
Uyu İstanbul, uyumana bak sen!
Âşık SEYHANÎ Şiirleri
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Âşık SEYHANÎ Şiirleri:
Ölüm, bütün korkuların membağı,
Ölümdür elbet hayatın son bağı.
Onunla zayi olur dünya emek,
Gelirse fayda vermez ah vah demek.
İnsan, hayvan ama her şey korkar ondan,
Her yol ona çıkar, çıkılmaz yoldan.
Hâl hatır sormaz, kimseden de korkmaz,
Ölmeden evvel ölür Allah’tan korkmaz.
Hayallerin zirvesine bak, o var
Gerçeklerin evvelinde yine o var.
Ne yer dinler ne de yâr alır canı,
Düğün dernek olur bel ölüm anı.
Ne yâr kalır düşte ne can kalır tende,
Herkes anda aciz, hep ona bende.
İyilere dost, kötülere düşman,
Doğru, dürüst, iyi ol; olma pişman.
Seyhanî söyler korksa da hakkı
Korkmak istemeyen tanısın Hakk’ı.
Âşık SEYHANÎ
Geceler zindan, gündüzlerim gece,
Yıldızlar gardiyan, düşler işkence.
Dağılmıyor zulmet, gitmiyor keder,
Bir seda azap gibi, bilmem nece.
Şimdi yalnızsın, yalnız kalacaksın,
Eller gülecek, sen ağlayacaksın,
Ömrün olacak hep kederle heder,
Âlem keyif sürecek, sen bakacaksın.
Seyhanî yalnız kalmayacak asla!
Başka gözlere bakmayacak asla!
Yolları bir gün ayırsa da kader,
Gönlü gayrıya akmayacak asla!
Âşık SEYHANÎ
Bir güzel seviyorum diye bahtım,
Ağlamaya mahkûm etti beni.
O güzelin gözlerine baktım,
Görmekten mahrum etti beni.
Ne aşk zevk verdi, ne de hayat sefa
Canımı adadım, çektim hep cefa.
Şu gönül görmedi yârdan bir vefa,
Dosta düşmana mahcup etti beni.
Ne yâri dinlerim ne de ağyârı,
Ver bohçamı hancı, gideyim gayrı
Bilmem hâle sebep yâr mı ağyâr mı?
Yaban ellere mecbur etti beni.
Hey Seyhanî yer, gök, kâinat baksın,
Bırak gözyaşını be bırak aksın.
Yâr keyfine baksın, kınalar yaksın,
Üç beş kuruşa mağlûp etti beni.
Âşık SEYHANÎ