Linkedin
İş dünyası için açıldın.
Zamanla face ye evrildin.
Geyik merkezine çevrildin.
LinkedIn Linkedln.
İşsiz iş arar,kimse görmez.
Görse de kimse,iş vermez.
Özelden mesaja,cevap gelmez.
LinkedIn Linkedln.
Geçim çok zor,iş bulunmaz.
İşsizken, umutsuz olunmaz.
İş arayan zaten, hiç yorulmaz.
LinkedIn Linkedln.
İK, CEO ve Yöneticisine.
CV gönderirler hepsine.
Dönüş olmaz işsizine.
LinkedIn Linkedln.
En önemli şey,empati.
Kazanmak istiyorsan, sempati.
Yaratma işsizde,antipati.
LinkedIn Linkedln.
Kimseye koltuğu, baki kalmaz.
Damdan düşmeyen, seni anlamaz.
Devran sana hep, böyle kalmaz.
LinkedIn Linkedln.
Amacı için, kullanmayan.
İşsize çare olmayan.
Hiçbir şeyi, umursamayan.
LinkedIn, lütfen terkedin!
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Metamorfoz
Bir sır var, bir gizem..
Gece, karanlık düğümlere bağlanmış...
Çözülmeyi bekliyor...
Bir gülüş var, bir sevinç...
Toprak, daha bir toprak kokuyor.
Bahar, daha bir çiçek...
Kımıldandı hep bir, börtü böcek.
Kuşlar, sevinçle kanat çırpıyor...
Geçerken, selam veriyorlar şehre.
Tarihin, defteri kalemi hazır, not tutuyor.
Yazıyor zamanı, miras bırakır gibi, yüzyıllara...
Güneş farklı parlıyor, her zamankinden.
Çoşkular, daha bir coşkulu.
Sevinçler, büyüdükçe büyüyor...
Karanlık, yetişmeye çalışsa da aydınlığa...
Hep yok oluyor, aydınlıkta...
Bir derin, düşünceye dalıyor, Baş Komutan...
İleri! diyor, tüm askerlere..
Dağ dağ, ordular kuşatıyor, bu şehri....
Her biri, bir ışık olan askerler...
Yok ediyorlar, karanlıkları.
Çağlar ötesine gidiyorlar...
Ardından koşturuyor, karanlığın askerleri...
Lakin çok geç...
Bir kere doğdu güneş, kırıldı zincirler...
Uygarlığa açıldı bütün yollar.
Başkomutan mağrur, onurlu..
Herkes bir nefer...
Karanlıklar, kuytuda, pusuda...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben Bir Çam Ağacıyım
Ben, boğazda bir, çam ağacıyım.
Diken dikendir, yapraklarım.
Yeşil rengin, mimarıyım
Bereketiyim, bu toprakların.
Siz göremezsinizsiniz, yanımdayken.
Ben görürüm mavilikleri, rüzgarla eğilir başım,
Selam veririm, geçen gemilere.
Kaleleri görürüm ben, tarihin tüm ihtişamı ile,
Hayranlıkla izlerim onları.
Ben bir çam ağacıyım, boğaza nazır bir koruda.
Tepeme kuşlar konar, yazın cıvıl cıvıl.
Bazen, salıncak kurulur, dallarıma.
Sevgililer sallanır, neşeyle.
Bakmazlar, birbirlerine endişeyle.
Ben kışım, baharım, doğayım.
Yeşilin en güzel tonuyum, kozalağım.
Çam sakızı, çoban armağanıyım.
Ben ormanım, hayatım, canlıyım.
Mis kokar, benim her yanım.
Can verenim, insanlara.
Ben bir, çam ağacıyım.
Kökü, yüzyıllara uzanan.
Başı dik, bulutlu...
Geleceğe dair, umutlu..
Sivri, yapraklı, uzun boylu,
Tarihe tanıklık eden, bir çam ağacı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dost
Dostun bağında bir gül oldum.
Dertle öten bülbül oldum.
Kâh renklendim kâhi soldum.
Hey dost, dost, dost.
Dostlar gelir birbir ardından.
Dost dostu vurmaz sırtından.
Sen aman dile hep Rabbinden.
Hey dost, dost, dost.
Erenlerin dost dergahından.
Pirleri hep sorar oldum.
Feleğin kötü tezgahından.
Acı ile geçer oldum.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
