Eğitim Sitesi

Dost Şiiri

Dost

Dostun bağında bir gül oldum.
Dertle öten bülbül oldum.
Kâh renklendim kâhi soldum.
Hey dost, dost, dost.

Dostlar gelir birbir ardından.
Dost dostu vurmaz sırtından.
Sen aman dile hep Rabbinden.
Hey dost, dost, dost.

Erenlerin dost dergahından.
Pirleri hep sorar oldum.
Feleğin kötü tezgahından.
Acı ile geçer oldum.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Kariyer

Okul biter başla işe,
Akıl almaz bu gidişe.
hedeflerin hemen olmaz,
Yeni başladın yarışa.

Asistandın oldun uzman.
Bu basamaklar pek yaman.
Müdürlükte gözün mü var?
Ancak eksik şimdi çaban.

Ah bu hedeflenen kariyer.
Sanki olmuş sana bariyer.
Hedeflenen yer çok uzak,
Hırstan için içini yer.

Zamanla o koltuktasın.
İşin hakkını vermelisin.
Sakına hiç böbürlenme;
Bir bakmışsın yokluktasın!

Koltuk gider namın kalır,
Makam gider adın kalır.
Kariyer güzeldir amma;
İnsanlık hep baki kalır!

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Teknolojik İnsan

TEKNOLOJİK İNSAN

Elektrik ile başladı, aslında, bütün hikaye.
Işık oldu, ampul oldu, hep o, evlerimizde.
Bilim için, oldu bu yarış, hep, büyük bir gaye.
Çalışmamazı kolaylaştırdı, iş yerimizde.

Sanayi kuruldu, onla açıldı, fabrikalar.
Arttı bütün yapılan, seri halde, üretimler.
Değerlendi birden, çalışılan, tüm dakikalar.
Buna paralel olarak, coştu hep, tüketimler.

Radyo, telgraf, telefon, araç, televizyon derken.
İnsanoğlu, demedi hiç, uçmak için, çok erken.
Uçak, motorsiklet, otomobil, gemi ve tren.
Medeniyet, bu gelişime, yapamazdı fren.

Bilgisayar, laptop, cep telefonu, teknoloji.
İnternet, sanal dünya, ordan yap sen, alışveriş.
Bu hıza, yetişemedi bile, bak psikoloji.
Sanal dünyanın hızına, sen de, bir anda eriş.

Sen sen ol, çok fazla, kaptırma, yeni icatlara.
Daha fazla, vakit ayır, sohbete, insanlara.
Teknoloji, elbette, rahatlık ve kolaylıktır.
Ancak daha önemlisi, her zaman, insanlıktır.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Sorgulayan Dörtlükler

Bir zamanlar, mutluyduk bizler.
Kaldı mı ki; o günden izler?
Şimdi, bilinmezde yok oldu.
Geçmişte, söylenen o sözler.

Sevgi, insanı insan yapar.
Aşk yolundan, acizler sapar.
İnsanlık, kendin arar oldu.
Mala, mülke, düşkünler tapar.

Hep, derin derin düşünenler.
Olmazlar, mala üşüşenler.
Bir pire, için yorgan yakan.
Çıkarlar, için yiyişenler.

Dünya, yaşam, güzeldir amma.
Rüya, paşam, hayaldir kanma.
Ne yaparsan yap, iyi yaşa.
İyiyi an, kötüyü anma.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Dost Şiiri