Bir sır var, bir gizem..
Gece, karanlık düğümlere bağlanmış...
Çözülmeyi bekliyor...
Bir gülüş var, bir sevinç...
Toprak, daha bir toprak kokuyor.
Bahar, daha bir çiçek...
Kımıldandı hep bir, börtü böcek.
Kuşlar, sevinçle kanat çırpıyor...
Geçerken, selam veriyorlar şehre.
Tarihin, defteri kalemi hazır, not tutuyor.
Yazıyor zamanı, miras bırakır gibi, yüzyıllara...
Güneş farklı parlıyor, her zamankinden.
Çoşkular, daha bir coşkulu.
Sevinçler, büyüdükçe büyüyor...
Karanlık, yetişmeye çalışsa da aydınlığa...
Hep yok oluyor, aydınlıkta...
Bir derin, düşünceye dalıyor, Baş Komutan...
İleri! diyor, tüm askerlere..
Dağ dağ, ordular kuşatıyor, bu şehri....
Her biri, bir ışık olan askerler...
Yok ediyorlar, karanlıkları.
Çağlar ötesine gidiyorlar...
Ardından koşturuyor, karanlığın askerleri...
Lakin çok geç...
Bir kere doğdu güneş, kırıldı zincirler...
Uygarlığa açıldı bütün yollar.
Başkomutan mağrur, onurlu..
Herkes bir nefer...
Karanlıklar, kuytuda, pusuda...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hayat, bir güç savaşı mı?
Emeğin, ekmek, aşı mı?
Anın, hep, en yavaşı mı?
Nedir hayat, söyle bana?
Hayat, bir iz bırakmak mı?
Yoksa, giz aralamak mı?
Sevmek ve de sevilmek mi?
Emek ile evrilmek mi?
Nedir sence, söyle hayat?
Taze idin, oldun bayat.
Gençlik gidiyor, bak hey hat!
Hayat, vakti, kullanmak mı?
İyi değerlendir, vakti
Bak, zaman, su gibi aktı.
Anlamayan, kaldı, baktı.
Düşünmeyen, kendin yaktı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yılgın ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Yürek yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Çekik gözlülerden, yayıldı korona.
Yayıldı birden bire, bak, şuna ona.
İnsanlık düşündü, geldik mi ki sona?
Ne virüsmüş bu, düşman başına.
İnsanlarda maske, düştüler yollara.
Sarılma uzak dur, şüpheli kollara.
Virüslerin etkisi, yayılır yıllara.
Tehlikeli virüs, bakmaz göz yaşına.
Evde, işte, dikkat et, koru kendini.
Önlemi al, yok bunun, imanı, dini.
Kulak ver, bu masal değil, yada ninni.
Acımaz virüs, bakmaz, kara kaşına.
Sağlığın gitti mi, bak, ne gelir elden?
Sızlanırsın bile, ince esen yelden.
Anlamaz bu hastalık, durumdan, halden.
Bulaşan virüs, dikkat, ekmek, aşına.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL