Evet, çoğu zaman, sustuğum kadarım.
Bazen de, konuştuğum kadar, insanım.
Sustuğum yerden, yakalıyorsan beni.
Bak o zaman, derim sana, öbür yarım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben Bir Çam Ağacıyım
Ben, boğazda bir, çam ağacıyım.
Diken dikendir, yapraklarım.
Yeşil rengin, mimarıyım
Bereketiyim, bu toprakların.
Siz göremezsinizsiniz, yanımdayken.
Ben görürüm mavilikleri, rüzgarla eğilir başım,
Selam veririm, geçen gemilere.
Kaleleri görürüm ben, tarihin tüm ihtişamı ile,
Hayranlıkla izlerim onları.
Ben bir çam ağacıyım, boğaza nazır bir koruda.
Tepeme kuşlar konar, yazın cıvıl cıvıl.
Bazen, salıncak kurulur, dallarıma.
Sevgililer sallanır, neşeyle.
Bakmazlar, birbirlerine endişeyle.
Ben kışım, baharım, doğayım.
Yeşilin en güzel tonuyum, kozalağım.
Çam sakızı, çoban armağanıyım.
Ben ormanım, hayatım, canlıyım.
Mis kokar, benim her yanım.
Can verenim, insanlara.
Ben bir, çam ağacıyım.
Kökü, yüzyıllara uzanan.
Başı dik, bulutlu...
Geleceğe dair, umutlu..
Sivri, yapraklı, uzun boylu,
Tarihe tanıklık eden, bir çam ağacı...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:
Yılda iki kez, zam gelse de.
Eriyor kar gibi, asgarî ücret.
Bitsin bu dertler, bir celse de.
Zam geliyor, aynı, asgarî ücret.
Ne geçindirir, ne karın doyurur.
Bir pamuk şekeri, asgari ücret.
Çalış çalış, insan boşa yorulur.
Nedir ki ederi? yok, asgari ücret.
Bir sabır taşı, bir keder mi?
Bitmez çile mi? asgari ücret.
Ne bu, yazılmış kader mi?
Çoğalmayan, eriyen asgari ücret.
Yılda iki değil, dört kez artmalı.
Bu enflasyonda, asgari ücret.
İnsanlar, iyi düşünüp tartmalı.
Kader mi? Yazgı mı? asgari ücret.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ben seni güzelim;
Nazım'ın memleket hasreti gibi sevdim.
"Mutlu etmiyorsan, meşgul etmeyeceksin" diyen "Özdemir Asaf" gibi sevdim.
Ben seni, sevgilim; 35 yaşımda, Cahit Sıtkı gibi sevdim. Ben seni, şairlerin henüz yazacağı yeni şiirler gibi sevdim, coşkulu, tutkulu.
Ben seni, hep sevdim...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL