Kadın
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kahraman Emniyet Teşkilatı
1845'te teşkilat kuruldu.
Teşkilat üyesi, polis oldu.
Ülkemizde, asayiş sağlandı.
Emniyet, idareye bağlandı.
Polis halkla, iç içe, el ele.
Polis bizle, hep gönül gönüle.
24 saat, çok ulvi bir görevle.
Huzurun sağlanır, emniyetle.
Silahı halka, hep güven verir.
Suçlulara, kaçana, korku verir.
Bu güçlü irade, sanki bir demir.
Harekete geçer, gelince emir.
Aman dileyenlerin dünyası.
Suçluların, korkulu rüyası.
Bu toplumun, yansıyan aynası.
Kahraman, emniyet teşkilatı.
M.Y.
Mesut YÜKSEL
Yürek Kafeste
Yürek daraldı yine kafeste.
Geldi dert ve keder aheste.
İçimde azan yangınları.
Söndür deli rüzgar, bir este.
Gece karanlık, içim sıkkın.
Yalnızlığım ve ben, hep bıkkın.
Yeni başlangıçlar içinde.
Yürek yorgun ve yürek yılgın.
Şiire sığındım, yine kaçmak için.
Derdimi mısralara, açmak için.
Yazı kalıcı, duygular öyle mi?
Bazısı mahrem, açıp saçmak için.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Güzel
Yol üstünde bir güzele.
Rastladım da, durur oldum.
Kemer takmış İnce bele.
Onu saran kemer oldum.
Güzel, neyleyim neyleyim
Aşktan, yollarını gözleyim
Burada, seni bekleyim.
Sevgimi sana söyleyim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
