Yol üstünde bir güzele.
Rastladım da, durur oldum.
Kemer takmış İnce bele.
Onu saran kemer oldum.
Güzel, neyleyim neyleyim
Aşktan, yollarını gözleyim
Burada, seni bekleyim.
Sevgimi sana söyleyim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yar gelinlik giymiş, çıkar evden.
Al kuşağı sarkar, ince belden.
Duvağı da tam, kapatmış yüzden.
Oy yarime gelinlik te çok yakışmış.
Düğün halayı, kuruldu birden.
İnsanlar halay, çekiyor hepten.
Bir bir çıkıyor, mermi silahtan
Oy yarime gelinlik te çok yakışmış.
Birden kör kurşun, değdi tazeye.
Gelinlik boyandı, kırmızıya.
Düğün dernek döndü, cenazeye.
Oy kahbe kurşun, beni öldürdün.
Gencecik yarı, sine gömdürdün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kötü cezasın, bulmaz ise.
Mazlumun ahı, kalmaz ise.
Uyarsan, o cambaz iblise.
O halde; cehennem niçin var?
Sen, insanları yakar isen.
Sürekli, kokar, akar isen.
Doğruya yalan, sokar isen.
O halde; cehennem niçin var?
İnsanlara, zulüm edersen.
İyi, güzeli, terk edersen.
Etrafına hep, zul kedersen.
O halde; cehennem niçin var?
Herkes, çok iyi, olsa idi.
Kalplere, sevgi, dolsa idi.
İnsan, hep iyi, kalsa idi.
O halde; cehennem niçin var?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İlkbahar da, açar çiçek.
Kımıldanır börtü, böcek.
Yine mevsimler, geçecek.
Doğa, ne kadar güzeldir.
Yazın güneş, pırıl pırıl.
Deniz, kumsal Işıl Işıl.
İnsanlar hep, cıvıl cıvıl.
Tabiat, bize gülendir.
Sonbaharda, düşer yaprak.
Islanır, yerler ve toprak.
Kalmaz bağ ve bahçe çorak.
Doğa, bize hediyedir.
Şimşek çakar, yağmur yağar.
Ortalık sel, çamur, coşar.
Kışın soğuk, yağar o kar.
Tabiat, ne muhteşemdir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL