Diğer bitkiler üzerinde yaşayan fakat parazitler gibi, üzerinde yaşadığı bitkiden özsu veya besin maddesi almayan bitkilerdir. Ağaçların ve ağaç dallarının üzerinde yaşayan bu bitkiler, ağaç dalları arasında biriken maddelerden beslenirler. Bunlardan başka, çürüyen bitki artıkları üzerinde yaşayan ve serbest havai kökleri ile beslenen, bazı bitkiler de bu gruba girerler.
Online Ekoloji - Çevre Terimleri Sözlüğü
Kurak koşullarda yaşamlarını sürdürebilen, bitkiler grubuna verilen isimdir. Ancak bir bölge için kserofit olan bitki, daha kurak bir bölge için, mezofil bitki olarak tanımlanabilir. Kserofitler, morfolojik ve fizyolojik özellikleri yönünden, birbirlerinden büyük farklılıklar gösterirler.
Kökleri derinlere inen ve çok dallanan; çok küçük, sağlam ve bol tüylü toprak üstü organları ile gerçek anlamda kurağa dayanıklı olan bitkilere verilen isimdir. Bu gruba giren bitkilerin, topraktan su alma güçleri oldukça fazladır. Su kaybetmeleri ise; toprak üstü organlarında çok kez kutikula tabakasının kalın olması, bu organların mum tabakası veya tüylerle örtülü bulunması, stomalarının küçük ve seyrek olması nedeniyle azdır.
Doğal ve yapay yollarla ıslah edilip, geliştirilen ve üretimleri yapılan bitkilere verilen isimdir. Örneğin günümüzde yetiştirilen tahıl çeşitlerinin büyük çoğunluğu, yapay olarak ıslah edilip geliştirilen, kültür bitkileridir.
Belirli bir zaman aralığında, belirli bir sera gazının eşdeğer karbon dioksit cinsinden kütleye dayalı ışıma kuvvet etkisini tanımlama faktörü.
Dünyanın canlıları taşıyan üst kabuk kısmına verilen isimdir. Karalar dünyası olarak ta bilinir.
Bir bölge, bir ülke, hatta birkaç ülke gibi geniş bir alanda, küçük farklılıklar göstererek hüküm süren iklime verilen isimdir.
Tüm çevre koşullarının ve bu arada özellikle otlatmanın mera vejetasyonu üzerindeki etkilerini inceleyen bir bilim koludur. Mera ekolojisi, bitki ekolojisinin bitki toplulukları ile ilgilenen sinekoloji kısmının bir parçasıdır. Esas itibari ile mera ekolojisi ve orman ekolojisi beraberce sinekolojiyi meydana getirirler.
Atmosferik olayları, bunları idare eden doğa kanunlarını ve atmosferik olayların oluşmasından önceki tahmin yöntemlerini inceleyen bilim dalıdır.
Ekolojik faktörlerin orta derecede bulunduğu yetişme ortamına verilen isimdir. Daha çok suyun, orta derecede bulunduğu ortamları ifade eder.
Kısmen kurak, kısmen de nemli bölgelerde yetişebilen, bitkilere verilen isimdir. Kültür bitkilerinin çoğunluğu bu gruptadır.
Bir bölge içerisinde topografya ve toprak özelliklerinin etkisiyle, genel iklim koşullarından tamamen farklı özellikler gösteren, belirli büyüklükteki bir alanda etkili olan iklim tipine verilen isimdir.
Dış faktörlerin etkisiyle canlının dış görünümünde meydana gelen ve kalıtsal olmayan değişimlere verilen isimdir.
Tarım ekosistemlerinde aynı alanda uzun süre tek bir ürünün yetiştirilmesine verilen isimdir. Orta Anadolu da nadas-buğday yetiştiriciliği buna örnektir.
Ortamda bulunan fiziksel ve kimyasal etmenlerle canlıların kromozomlarındaki genlerin dizilişinde meydana gelen kalıcı değişime verilen isimdir. Mutasyon doğada kendiliğinden ortaya çıkabileceği gibi, insan eliyle de ortaya çıkabilir. Canlıda meydana gelen mutasyon, ortaya çıkan morfolojik ve fizyolojik değişikliklerle görülebilir.
Mutualizm (İki Taraflı Ortaklık)
Karşılıklı fayda esasına dayanan bir yaşama şeklidir. Bu ortaklıktan her iki türde faydalanır. Bu ilişki (+,+) ifadesiyle gösterilir. Liken birliğini bir alg ile basit bir mantar meydana getirir. Alg bu birlik içerisinde üretici olarak görev yapar. Mantara ise su ve mineral temin ederek algin fotosentez yapabilmesini sağlar ve sitemi korur.
Ekim yapılan alanlarda toprağın gerektiğinde işlenerek belirli bir süre boş bırakılmasına verilen isimdir. Nadasa bırakmanın asıl amacı; yabancı otları kontrol altına almak, toprakta su biriktirmek ve organik artıkların ayrışmasını sağlamaktır.
1m³ hava içerisindeki su buharı miktarının, aynı sıcaklıkta bu hacmin en çok yüklenebileceği, su buharı miktarının % olarak ifadesidir.
Yaşam alanında kalıtsal özellikleri ile ilgili gerçekleştirdiği yaşamının devamına yönelik faaliyetlerin tümüdür.
Baklagillerin çoğunluğunda ve diğer bazı bitkilerin havanın serbest azotunu kullanarak organik maddeleri sentezleyebilen bakterilerin, köklerde oluşturduğu şişkinliklerdir.