Çatışma Nedir? Çatışma Hakkında Kısaca Bilgi

Çatışma Terimi Hakkında Bilgiler

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Çatışma:

Aynı anda ulaşılması imkansız iki güdüden bir tanesini seçememenin verdiği kararsızlık halidir. İki güdü çatıştığında birinin doyumu diğerinin engellenmesine yol açar. Bu nedenle çatışma engellenmeye neden olan bir etken olarak da görülebilir.

Tiyatro Terimi Olarak Çatışma:

1- Olay dizisinin gelişmesinde basamakları ortaya çıkaran kişiler arasındaki iç ve dış çatışmalar.

2- Bir oyun kişisinin kendi içindeki bunalımı.

Dil ve Anlatım Terimi Olarak Çatışma:

1- Olay örgüsünün gelişmesinde basamakları ortaya çıkaran, kişiler arasındaki iç ve dış anlaşmazlıklar.

2- Kahramanların kendi içindeki bulanımlar.

Eğitim-Öğretim Terimi Olarak Çatışma:

1. Aynı anda ortaya çıkan birbirine karşıt ya da eşit derecede çekici dilek ve isteklerin bireyde yarattığı ruhsal durum.

2. Birbirleriyle uyuşmayan dilek, istek ya da ereklerin yarışmasından ortaya çıkan üzücü ya da kıvanç vermekten uzak bilinç durumu.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Çatışma:

Bir ya da birden çok kişinin herhangi bir konu üzerinde anlaşamadığı zaman ortaya çıkar. İnsanların gereksinimleri, istekleri birbirleriyle ters düştüğü zaman çatışma yaşanır.
-İletişim çatışmasında yaş, kültür seviyesi, ekonomik duru, yetişme ortamı, psikolojik yapı, eğitim yapısı etkendir.

Benzer Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimleri

Üslup: Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz.

Mekan Algısı: Gözleyenin, belirli bir nesnenin yön, büyüklük, biçim, uzaklık gibi özellikleri üzerine duyu organları yoluyla edindiği algıya denir.

Panteizm (Tüm Tanrıcılık): Panteizm, Tanrı ve evreni bir gören, özdeş gören anlayıştır. Bu görüş, Tanrı'yı doğanın dışında düşünmez. Teist anlayışlar Tanrı'yı, dünya üstü, dünyanın dışında var olan bir varlık olarak anlarlar. Panteizm ise, Tanrı ile evreni bir, aynı ve özdeş olarak kabul eder. Yani Tanrı'nın evrenden ayrı ve ondan bağımsız bir varlığı yoktur. Panteist anlayışın kökleri Hint ve Yunan felsefelerine kadar uzanır. Plotinos, Bruno, Spinoza en önemli temsilcileridir. Spinoza "Tanrı ve doğa bir ve aynıdır" der.

Logos: Belirsiz bir alana girdiğinde onu belirleyen, düzenleyen, ilke.