Bu Gün Şiiri

Kırgınım Kadere

Tercih hakkım yoktu getirdiler dünyaya

Bir anam oldu bir de babam mecburiyetten

Anlaşamıyorlarmış şiddetle geçinememezlikten

Her gün bir fırtına bir boran ortalık tozla duman

O fırtına tozlar arasında ben çaresizlikten

Bir o köşeye bir bu köşeye savrulmaktan

Neyi anlaşamamışlar neyi paylaşamamışlar

Anlamış da değildim ama çığlık çığlığa bir ortam

Derler ya kaderde ne varsa o yaşanırmış

Bu yüzden kırgınım kadere kaderde bunlar varmış

Bir gün yine şiddetli bir fırtına

Savurdu beni öylesine uzaklarda bir yere

Bir de baktım yeni bir hayat fırtınalar arasında

Olsun dedim her yer iyidir feryat figanlı cehennemden

O savaş meydanından o işkence evlerinden

Meğer hiç bir şey değişmemiş eskisinden

Oyunlar oynamış oyuna gelmiş nedeni ben

Doğru yol bulamamış şaşırmış nedeni ben

Her şeyi kırmış dökmüş dağıtmış nedeni ben

Adam gibi adam olamamış nedeni ben

Velhasıl her şeyin sorumlusu günahlısı ben

Benim ki de aslında kaderden

Bu yüzden kadere kırgınım

Elif KAYA

Doğrusu

Ne analar gördüm eli ayağı öpülesi

Ne babalar gördüm kulu kölesi olunası

Ne atalar var uğruna ölünesi

Ne analar babalar var tenini toprak doyurası

Çocuk hasta olmuş hiç elini koymamış alnına

Hiç açmamış kollarını açabildiğince sarılsın ona

Hiç tutmamış elinden hadi bakkala gidelim

Hiç bakmamış üstüne başına yırtık ayakkabısına

Bunlar eskimiş mi ne yenisini alalım sana

Hiç atmamış kucağına bak bu çikolata senin

Hiç bindirmemiş omzuna bak koca adam oldun

Hiç vermemiş eline harçlık bak bunu senin için kazandım

Diyor ya hani bir de ben babayım

Aslında çok güzel laflar nasihatler ediyor

Bir konuşmaya başlayınca insanın ağzı açık kalıyor

İşine sıkı sarıl adam gibi adam ol diyor

Ama düşünmüyor ki üzüm üzüme baka baka kararır

İnsanlara nasihat değil örnek olabilmek gerekir

Oysa her gün evine bir gelişi var ki

Kah içmiş kah düşmüş kah yıkılmış bir yol ortasına

Ya da bir duvar dibine yanına almış bir iki şişe

Naralar atıyor konu komşu tuh diyerek bakıyor

Bakın lan bakın ben babayım ben kocayım ben adamım

Eve her girişinde orayı cehenneme çeviriyor

Saygı sevgi duyun bana diyor sallana sallana

Bilmiyor ki ısmarlama olmaz bunlar hak edersen alırsın

Böyle ana babaların tenini ana baba olamadan toprak doyursun

Elif KAYA

Töre

Küçücük bir kız vardı mavi iri gözlü

Evin gözbebeği

Yıllar geçti kocaman gelinlik kız oldu tam onbeşinde

Büyükler karar verdi anlaşıldı altmışında dedeyle

Hayır olmaz dedi kim dinlerdi ki onu

O da kaçıverdi öylesine yirmisinde delikanlıya

Büyükler söz verdi namus temizlenecekti

Yoksa ne derlerdi konu komşuya

Nasıl bakarlardı elalemin yüzüne

Bir candan daha değerli değillerdi ama

Namus vardı ya ortada

Aradılar buldular haber saldılar töreden

İnanmadı biliyordu da inanamadı

Nasıl kıyarlardı ki gözbebeklerine

Kardeşi geldi yanına elinde kocaman bir hediye

Aslında şaşırmadı da inanamadı

Hadi gezelim biraz bahçede kiraz toplayalım dedi

Hayır demedi olacakları bile bile

Kardeşi oracıkta verdi hediyeyi

Yirmibir bıçak darbesi tam can evine

Yalvardı bebeğime vurma kıyma ona

Korumaya çalıştı olabildiğince

İki ay sonra bir kızı olacaktı

Kim dinlerdi ki onu töre namus varken

Bir köy yasta kuşlar ağaçlar yasta

Kirazlar kan ağladı bu acımasızlığa

Haber saldılar babaya namus temizlendi töre kazandı

Yürekten midir bilinmez ama

Kime ne ki can benim töre benim namus benim

Lanetler olsun böyle töreye böyle namusa

Elif KAYA