İnsanın merkezi sinir sistemi yoluyla nesnel gerçekliği düşünsel olarak yansıtılmasının bir biçimi. Dizayn. İşlevi olan objelerin tasarlanmış, uygulanabilir biçimleri.
Online Sanat Terimleri Sözlüğü
1- Sonradan çalışarak bitirmek üzere, bir resim ya da heykelin önceden hazırlanan şekli.
2- Eskiz. Resim, heykel ve mimarlıkta yapıtın ölçeğini, kompozisyonunu ya da ışık etkileri gibi öğeleri belirleme amacı ile yapılan şematik nitelikli çizimi.
Betimleme.
Betimlemek.
Lekecilik.
İbadet mekânının tamamını ya da tamama yakın bölümünü tek kubbenin örttüğü cami tipi.
Genellikle yerleşim merkezlerine veya bu merkezlerin yanında yer alan ve içerisinde sürekli barınan derviş ve müritlerin bulunduğu tarikat yapısıdır. Tekkeler biryapı bütünlüğü içerisinde birden fazla ihtiyaca cevap verebilecek fonksiyonel mekânlardan oluşan plan kuruluşlarıyla dönemin külliyeleri olarak değerlendirilir.
Şekli alttan bakıldığında teknelerin alt gövdelerine benzeyen tonoz şeklidir.
19. Yüzyılın ikinci yarısında başlayan endüstriyel gelişme.
Resimde doku. Dış yapı.
İnce altın veya üçboyutlu nesne oluşturacak biçimde, çeşitli desenler yaratarak, henüz ısıyla edindiği plastik niteliği kaybetmeden işleme tekniğidir.
Resim, heykel vb. herhangi bir sanat eserinde işlenen esas konu, ana fikir.
Bir veya birkaç mabedi çevreleyen kutsal alan.
1- Tutkallı su ile madeni boyaların karıştırılmasıyla yapılır. Kuruyunca matlaşır, üzerine vernik sürdükten sonra renkler yeniden parlaklık kazanır. Yağlı boya bulunmadan önce Avrupa resim sanatında tempera kullanılmıştır.
2- Boyar maddenin tutkallı suyla, genellikle de yumurta akıyla karıştırılmasıyla elde edilen bir boya türü ve bu boya kullanılarak yapılmış resim. Tempera Ortaçağ'da sık kullanılmış, 15. yy'dan sonra yağlıboya resmin gelişimiyle birlikte ortadan kalkmıştır.
Yağ, reçine, tutkal, yumurta akı gibi bağlayıcı maddelerin madenî ya da toz boyalarla karıştırılmasıyla yapılan boya ve resim tekniği.
Benzerlerine örnek olan kimse.
Kompozisyonu oluşturan süs düzeninin üst ya da tepe kısımlarında bulunan motifler.
Değişik renklerde, tuğla ve kiremit ten daha düzgün ince dokulu pişmiş toprak malzeme.
Her tür pişmiş topraktan yapılmış kullanım eşyasının genel adı. Tuğla, kiremit gibi kaba yapı malzemeleri pişmiş toprak ya da keramik sayıldıkları halde, terracotta değildirler.
Değişik renklerde, tuğla ve kiremitten daha düzgün, ince dokulu pişmiş toprak malzeme.