Kauçuk karışımlı malzemenin içinde yer alan kimyasal bağların kuvvetlendirilmesi ile yüksek sıcaklıkta elde edilen malzeme.
Online Kimya Terimleri Sözlüğü
Vücut dokusunda çözünmüş olan gazların serbest gaz kabarcıkları hâline geçerek oluşturduğu hastalıklara verilen genel isim.
Yağ asitlerinin gliserinle oluşturduğu madde.
Yandıklarında çevrelerine ısı veren tüm maddelere yakacak denir. Yakacağın diğer adı da yakıttır.
Yakıtın kimyasal enerjisini elektrik enerjisine dönüştüren pil.
Isıyı ve elektrik akımını iletmeyen veya çok az ileten madde.
1- Maddelerin oksijenle birleşmesi olayı, oksitlenme.
2- Isı ve ışık yayan reaksiyondur. Genelde organik maddelerin havadaki oksijenle reaksiyona girerek karbondioksit ve su oluşturduğu reaksiyonlara yanma reaksiyonu denir.
Katı ve sıvı yakacakların bir kilogramının, gaz yakacakların ise bir metreküpünün verdiği ısıya yanma ısısı denir. Yakıtların yanması sırasında kimyasal enerji, ısı enerjisine dönüşür.
Her hangi bir maddenin elementel haldeki oksijenle tepkimesine yanma tepkimesi denir.
Radyoaktif olmayan bir çekirdeğin yüksek enerjiye sahip çeşitli tanecikler ile bombardımanı sonucu kararsız hale getirilmesi.
Bir tane elektron bulunan orbital.
Ancak bazı iyonların veya moleküllerin geçişine izin veren zar.
Uygun koşullarda hem metal hem de ametal özelliği gösteren element.
Radyoaktivitede, başlangıç anındaki radyoaktif çekirdeklerin parçalanarak yarıya düşmesi için geçen süre.
Yarı soy metaller oksijenli asitlerle tepkimeye giren ama oksijensiz asitlerle tepkimeye girmeyen metallerdir.
Bakır (Cu), Gümüş (Ag), Cıva (Hg) yarı soy metallerdir.
Işımalarla radyoaktif elementin yarısının, başka elementlere dönüşebilmesi için geçen zaman.
Ortalama kinetik enerjileri düşük olan gaz fazındaki moleküllerin sıvı fazına geçmeleri.
Gaz halindeki bir maddenin ısı enerjisi vererek sıvı hale geçmeye başladığı sıcaklık noktasına yoğunlaşma sıcaklığı denir.
Maddenin kütlesinin hacmine oranı. Birim hacimdeki kütle.
Bir gaz ya da buharın ısı vererek sıvıya dönüşmesi.