mert şiir çok güzel 2011-10-15
Yüce Allahım
Allahım, seni anlatan bir şiir,
Bir çok methiye yazmak istiyorum.
Yüceliğini bütün alem bilir,
Aczimi ancak kuldan gizliyorum.
Kereminle kuşatmışsın cihanı,
İsyankâr zalimi bile beslersin,
Rahmetinle sarmışsın dört bir yanı,
Övgüye layık olan yalnız sensin.
Mazlumlar için Rahim ve Rahmansın
Dindirirsin akan gözyaşlarını.
Zalimler için celâl ve kahharsın,
Komassın onda mazlumun ahını.
Nurunla aydınlanır tüm kâinat,
Gecelerin örtüdür gündüzlere.
Kıldan ince, kılıçtan keskin Sırat,
Rahmetinle yol olur müminlere.
Nerde arasak sorsak sen ordasın,
Nasibi olanlar bulur yolunu.
Darda kalana kapılar açarsın,
Salihlerden ayırma ben kulunu.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
Yazılan son 6 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 6 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:
Bir anda semaya kalktı eller
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Sıdk ile Kur’an okur hem diller
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Dört bir yandan sesler yükseldi
Hücum emri Ahlat’tan verildi.
Şimşekler çaktı, gök gürledi
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Vurdu kılıçlar, inledi gökler
İslâma hizmette yine Türkler.
Zafer aşkıyla doldu yürekler
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Melekler doldurdu gök ve yeri
Kapandı artık Bizans defteri
Erenler haykırıp geçti ileri
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Güneş ufuktan bir başka doğdu
Zalimi tuttu mazlumun ahı.
Aydınlık karanlıkları boğdu
Malazgirt’te bir Cuma sabahı.
Ahmet ALPTEKİN
Sırtını verdin Süphan ve Nemrut a
Yüzün Van Gölü ne dönüktür Ahlat
Bakışın uzamış karşı ufukta
Ateşin körelmiş sönüktür Ahlat.
Ne hallere geldin neyin uğruna,
Kara bir hançer sokulmuş bağrına,
Kulak verenin yok artık çağrına,
Ağacın kesilmiş, güdüktür Ahlat.
Yıllardır hep kendinden bildiklerin,
Eşim, dostum, yandaşım dediklerin,
Dost diye koynunda beslediklerin,
İliğini emer sülüktür Ahlat.
Tan yeri ağarırken bu sabahtan,
Kem gözleri gördüm dikilmiş tahtan,
İyilik mi düşer sanırsın bahtan,
Yetişen mahsulün çürüktür Ahlat.
Velhasıl dünyada düşmanın çokmuş,
Geçmişe hasretin içini yakmış,
Külün karıştıran çomaklar sokmuş,
Üstüne gelenler körüktür Ahlat.
Ahmet ALPTEKİN
Dört bir yanımıza pusular kurdun
Sessizliğimi hep teslime yordun
Gökten el edip çağıranlar gördün
Yükselen bayraklar iner mi sandın.
Feryatlar, figanlar yürekler dağlar
Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar
Kanayan yaramız kabuk mu bağlar
Verdiğin acılar diner mi sandın.
Dayamış sırtını sarp dağlarına
Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına
Kurşunlar yağdırsan bile başlarına
Kafkaslar korkup da siner mi sandın.
Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim
Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim
Gün gelir atıma yine binerim
Gönlümdeki ateş söner mi sandın.
Bu devran dönecek böyle yürümez
Kararan gözleri korku bürümez
Menzile varmadan inan ölünmez
Alptekin davadan döner mi sandın.
Ahmet ALPTEKİN