tugba beni öyle ezdiler ki adeta toz oldum arkamı dönüp bunu kim yaptını sordugumda karşımda en yakın kankamı buldum 2007-04-01
Ne Sandın
Dört bir yanımıza pusular kurdun
Sessizliğimi hep teslime yordun
Gökten el edip çağıranlar gördün
Yükselen bayraklar iner mi sandın.
Feryatlar, figanlar yürekler dağlar
Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar
Kanayan yaramız kabuk mu bağlar
Verdiğin acılar diner mi sandın.
Dayamış sırtını sarp dağlarına
Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına
Kurşunlar yağdırsan bile başlarına
Kafkaslar korkup da siner mi sandın.
Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim
Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim
Gün gelir atıma yine binerim
Gönlümdeki ateş söner mi sandın.
Bu devran dönecek böyle yürümez
Kararan gözleri korku bürümez
Menzile varmadan inan ölünmez
Alptekin davadan döner mi sandın.
Ahmet ALPTEKİN Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:
Memleketler güzelidir,
Sevgilerin ezelidir,
Çiçeklerle bezelidir,
Açar durur Anadolu.
Anaların saf yüreği,
Gelinlerin öz dileği,
Dağlarımın mor çiçeği,
Kokar durur Anadolu.
Anamızın ak sütüdür,
Sevenlerin gül yüzüdür,
Gönüllerin iç gözüdür,
Sezer durur Anadolu.
Ceylanlarda güzel bakış,
Nehirlerde coşkun akış,
Kilimlerde nakış nakış,
İşler durur Anadolu.
Tuz Gölünde tadı vardır,
Ankara’ da Koçhisardır,
Van Gölünde canavardır,
Yüzer durur Anadolu.
Seymenlerin dileğinde,
Dadaşların bileğinde,
Gakkoşların yüreğinde,
Atar durur Anadolu.
Türmenimin has toyudur,
Ahlat’ ımın öz soyudur
Fidanımın can suyudur,
İçer durur Anadolu.
Yeryüzünde koşan taydır,
Gökyüzünde hilâl yaydır
On dördünde dolunaydır,
Parlar durur Anadulo.
Ak kurdumun atağıdır,
Alperenler otağıdır,
Arslanların yatağıdır,
Kükrer durur anadolu.
Sevgi bulur kucağında,
Hacı bayram ocağında,
Işık saçar çırağında,
Yanar durur Anadolu.
Dergâhlarda himmet bulur,
Hacı Bektaş Veli olur,
Gökyüzünde kanat vurur,
Çırpar durur Anadolu.
Hoca Ahmet Yesevi’ dir,
Yunus’ tur, Mevlevidir,
Ozanların can evidir,
Tüter durur Anadolu.
Ferhat gibi dağı deler,
Kerem gibi yanıp söner,
Mecnun olur çöle iner,
İnler durur anadolu.
Aslı gibi yüce dağda,
Leyla gibi irem bağda,
Şirin olur pınarlarda,
Çağlar durur Anadolu.
Slvi olur Çelebbağ’ da,
Emrah olur yanar dağda,
Aşkı yitmiş yeni çağda,
Arar durur Anadolu.
Kemer, halhal takışında,
Türküleri yakışında,
Sevgilinin bakışında,
Güler durur Anadolu.
Kartalımın pençesidir,
Kafkasların ötesidir,
Şamilimin hür sesidir,
Gürler durur Anadolu.
Bütün dünya aleminde,
Eşi yoktur hiçbir yerde,
Alptekin’ in kaleminde,
Yazar durur Anadolu.
Ahmet ALPTEKİN
Gamze dediğin yanakta iki çukur,
Mutluluktan gülerken gül açarmış.
Seherde aşık sevdiğini bulur,
Kanatlanıp kuş misali uçarmış.
Bülbül bir gül ile gül bahçesinde,
Türküler yakar acı var sesinde,
Gül eser, gül kokar, gül nefesinde,
Güler güler, durmaz yine kaçarmış.
Gül, bülbülü şakımaktan yorunca,
Seher yeli mola verip durunca,
Kızgın güneş gül fidana vurunca,
Utanır pembe gül, al al açarmış.
Gülistanda güller açar gülerken,
Koşar gelir bülbül her sabah erken,
Yeni bir sevgili bulayım derken,
Bülbül gülsüz, gül bülbülsüz yaşarmış.
Bülbülün sevdası düşer de dile,
Şen sesiyle öter durur, susmaz bile
Mor menekşe, bir bülbüle, bir güle,
Garip garip, bakar durur, şaşarmış!
Ahmet ALPTEKİN
Biz bu dağların köy çocuğuyuz,
Soğanı yumruğumuzla kırarız.
Toprak kokar bedenimiz, tenimiz,
Yanık çıkar türkü olur sesimiz,
Koçyiğidiz bilinmezmi yerimiz,
Biz bu toprağın yiğit çocuğuyuz,
Biz vatan uğruna can, can veririz.
Kavga dendimi ölesiye varız,
Dost olana biz de sadık yarız,
Havada kelebek gibi uçarız,
Biz bu toprağın yağız çocuğuyuz,
Biz kızdıkmı arı gibi sokarız.
Soframızı düz ovaya kuirarız,
Misafirsiz oturmaya korkarız,
Aç kimseler var mı diye sorarız,
Biz bu toprağın cömert çocuğuyuz,
Biz ancak misafirle doyarız.
Çatal, kaşık, bıçak nedir bilmeyiz,
Oturur bir kuzuyu elle yeriz,
Geride başka bir şey var mı deriz,
Biz toprağın pehlivan çocuğuyuz,
Biz ayranı bakraçlarla içeriz.
Mecnun olur çöle iner gezeriz,
Kerem olur yanar yanar döneriz,
Ferhat olur nice dağlar deleriz,
Biz kıraç toprağın mert çocuğuyuz,
Biz sevdikmi adam gibi severiz.
Kalleşe, namerde dönüp bakmayız,
Korkakları adam bile saymayız,
Boş gürültüye papuç bırakmayız,
Biz bu toprağın asil çocuğuyuz,
Biz gürledikmi gök gibi gürleriz.
Biz bu dağların köy çocuğuyuz,
Soğanı yumruğumuzla kırarız.
Ahmet ALPTEKİN