Ya Erken Gelse Ölüm
Herkesin unutamayacağı bir tarih mutlaka vardır
Benimki de var ölümün acısını yüreğimde hissettiğim gün ve ölümle tanıştığım an
Ben ölümün bu kadar acı verdiğini bilemezdim
Ölümü duymuştum ama yaşamamıştım ta ki sen bizi terk edene dek
Hiç bitmeyen gözyaşı hiç dinmeyen acı hiç bitmeyen özleme duygusu
Yokluğunu kabul etmek en kötüsü de vardı ama şimdi yok diyebilmek çok zormuş
Ne büyük ne tarifsiz bir acıymış seni toprağa gömmek
Meğer ölüm dedikleri sürekli onunla geçirdiğin anları hatırlamak
Gözünün önüne getirmek rüyada görebilme umuduyla uyumakmış
ne zormuş ne acıymış be
Bu acıyı bana sen yaşattın varlığıyla bana güç veren insan
bana zararı dokunmayan insan güler yüzlü misafirperver nasihatkar
büyüklüğünün Hakkını veren toparlayan
Birlik beraberlik içinde Yaşamak isteyen
kalbinde Kin nefret barındırmayan
Kıskançlık nedir bilmeyen
Gönlü zengin dedikodudan nefret eden temizliği seven
Sohbetten hoşlanan tatlı iyi huylu yaşlı bi adamdın sen
Her şeyi bilen anlayan
taşı kuralına göre oynayan
akıllı Bi adamdın seni sevdim
Halada seviyorum Diliyorum ki RABBİM de Seni sevmiştir ben senden Razıydım
dilerim RABBİM De senden razıdır
Sen bir avuç toprağın İçindesin biz öyle Görüyoruz dilerim RABBİM O bir avuç toprağı sana Cennet bahçelerinden bir Bahçe eylesin günahlarını Af yüzünü ak eylesin içtiğin Su Kevser komşun MUHAMMED MUSTAFA svs olsun
MUHAMMED MUSTAFA s.v.s. sancağının altında Beklemeni diliyorum RABBİMDEN senin yerin iyi Olsun ben seni özlemeye Razıyım güzel insan sen Rahat uyu RABBİM e Emanet ol seni yürekten Seven gelinin yani senin Deyiminle kızın
Ölüm varken dünyada Kısıtlıyken nefesimiz Kıymetini bilelim Üzmeyelim sevdiklerimizi Sevgiye geç kalmak ölüme erken gitmektir
Kerem SAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ya Erken Gelse Ölüm
Herkesin unutamayacağı bir tarih mutlaka vardır
Benimki de var ölümün acısını yüreğimde hissettiğim gün ve ölümle tanıştığım an
Ben ölümün bu kadar acı verdiğini bilemezdim
Ölümü duymuştum ama yaşamamıştım ta ki sen bizi terk edene dek
Hiç bitmeyen gözyaşı hiç dinmeyen acı hiç bitmeyen özleme duygusu
Yokluğunu kabul etmek en kötüsü de vardı ama şimdi yok diyebilmek çok zormuş
Ne büyük ne tarifsiz bir acıymış seni toprağa gömmek
Meğer ölüm dedikleri sürekli onunla geçirdiğin anları hatırlamak
Gözünün önüne getirmek rüyada görebilme umuduyla uyumakmış
ne zormuş ne acıymış be
Bu acıyı bana sen yaşattın varlığıyla bana güç veren insan
bana zararı dokunmayan insan güler yüzlü misafirperver nasihatkar
büyüklüğünün Hakkını veren toparlayan
Birlik beraberlik içinde Yaşamak isteyen
kalbinde Kin nefret barındırmayan
Kıskançlık nedir bilmeyen
Gönlü zengin dedikodudan nefret eden temizliği seven
Sohbetten hoşlanan tatlı iyi huylu yaşlı bi adamdın sen
Her şeyi bilen anlayan
taşı kuralına göre oynayan
akıllı Bi adamdın seni sevdim
Halada seviyorum Diliyorum ki RABBİM de Seni sevmiştir ben senden Razıydım
dilerim RABBİM De senden razıdır
Sen bir avuç toprağın İçindesin biz öyle Görüyoruz dilerim RABBİM O bir avuç toprağı sana Cennet bahçelerinden bir Bahçe eylesin günahlarını Af yüzünü ak eylesin içtiğin Su Kevser komşun MUHAMMED MUSTAFA svs olsun
MUHAMMED MUSTAFA s.v.s. sancağının altında Beklemeni diliyorum RABBİMDEN senin yerin iyi Olsun ben seni özlemeye Razıyım güzel insan sen Rahat uyu RABBİM e Emanet ol seni yürekten Seven gelinin yani senin Deyiminle kızın
Ölüm varken dünyada Kısıtlıyken nefesimiz Kıymetini bilelim Üzmeyelim sevdiklerimizi Sevgiye geç kalmak ölüme erken gitmektir
Kerem SAL
Hayat Gelsin
Gel hayat gel üstüme üstüme
freni patlamışçasına gel
dokunmadan sevdiklerime
en çirkin yüzünle gel
en acı çığlığınla
karanlık gecelerinle
buz tutmuş kışlarınla gel
çıldırmış yağmurlarınla
farketmez benim için
sabretmeyi öğereneli çok oldu
Gel hayat gel
freni patlamışçasına gel
Üstüme üstüme
İster acıt beni istersen ez
Unut beni yine ağlat farketmez güçlüyüm ben
Yenilmem sana hayat
canım yanarken gülmeyi öğreneli çok oldu
Kerem sal
Kerem SAL
Şiiri Olmalı
Her insanın bir şiiri olmalı bence
şiiri olmalı onu anlatan kapanmış dudakların isyanı olmalı
canını yakanlara edebi gereği söyleyemediği asil çığllığı olmalı şiiri olmalı insanın çektiği çilenin anlatılmaz dertlerinin şiiri
aldığı her nefesin bıçak gibi yüreğini kanattığını anlatmalı gözyaşları boğazında düğümlenirken nasıl güldüğünü anlatmalı
bu kadar acı içindeyken bile nasıl olurda mutlu görünebildiğini anlatmalı
şiiri olmalı insanın yaşadığı ama anlatamadığı dertlerin herkesten sakladığı göz yaşlarının şiiri olmalı
Ağlamaktan harap olmuşken çocuğunun anne sesiyle hiç ağlamamış ve hiç üzülmemişcesine bir avuç suyla yıkadığı o harap yüzünde nasılda güller açtığını anlatmalı şiiri olmalı her insanın şiiri
KEREM SAL URFA
Kerem SAL