Şiiri Olmalı
Her insanın bir şiiri olmalı bence
şiiri olmalı onu anlatan kapanmış dudakların isyanı olmalı
canını yakanlara edebi gereği söyleyemediği asil çığllığı olmalı şiiri olmalı insanın çektiği çilenin anlatılmaz dertlerinin şiiri
aldığı her nefesin bıçak gibi yüreğini kanattığını anlatmalı gözyaşları boğazında düğümlenirken nasıl güldüğünü anlatmalı
bu kadar acı içindeyken bile nasıl olurda mutlu görünebildiğini anlatmalı
şiiri olmalı insanın yaşadığı ama anlatamadığı dertlerin herkesten sakladığı göz yaşlarının şiiri olmalı
Ağlamaktan harap olmuşken çocuğunun anne sesiyle hiç ağlamamış ve hiç üzülmemişcesine bir avuç suyla yıkadığı o harap yüzünde nasılda güller açtığını anlatmalı şiiri olmalı her insanın şiiri
KEREM SAL URFA
Kerem SAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gevenin Karanlığı
Gece karanlığında ılık esen bir rüzgar buz kesiyor adeta üşüyorum
Sessizliği bozan içten içe Sessiz çığlıklar duyuyorum acı acı çaresiz insanların duyulmayan feryadı
saat gece yarısı ve ben hala üşüyorum karanlık bütün kötülükleri örtmüş göz gözü görmüyor sanki hayat sorunsuz ve herşey yolunda gibi anlamıyorum
gecemi gizledi tüm derdi kederi yoksa umursamaz insanların bahanesimiydi gecenin örtmesi tüm kötülükleri gece dönünce gündüze karanlık güneşin parlayışıyla eriyince buz gibi örttüğü ne varsa apaçık dökülecek ortaya
Ve şimdi saat gündüz görüyorum herşeyi üşümüyorum artık geceyi inleten o acı acı sessiz çığlıkların sahibini arıyorum çaresizce düşünüyorum da
Neydi onu ağlatan
KEREM SAL
Kerem SAL
Babam Ve Ölüm
Bir adam tanıyorum Babasını kendi elleriyle Gömdü toprağa yaşarken Gözlerinin içine bakardı Yaşlıdır üzülmesin diye
Kırılmasın derdi çok Severdi toz kondurmazdı Babasına ölüm gelince Başa ne çare kendi elleri ile Koydu toza toprağa ah ah
Yandı içi ağladı ama ne Fayda ölmüştü babası Koymalıydı mezara kendi Elleri ile ağlaya ağlaya örtü Babasını örtü toprakla
Yandı yüreği ağladı gözleri Ağladı ama ne çare ölüm Son nokta yine bi tesseli Hastaydı yaşlıydı torunları Evlilik çağında gelmişti Göreceği herşeyi görmüştü
O kadar zordu ki avutmak
Kendini ağlamamak şimdi
Düşünüyorum da o sadece Yaşlı babasını gömdü
Toprağa kendi elleri ile
Ya evladını gömenler Geleceği olan umutları Hayalleri olan gencecik Evladını gömenler ah ah
İnsan dayanırmı bu acıya
KEREM SAL
Kerem SAL
İmkansızım
Güneş başkaları için doğuyor gün aydınlanıyor
Benim için değil bende sebepleniyorum işte
Ağaçlar filizleniyor kuru toprak yeşeriyor kuşlar cıvıldıyor
Benim için değil
Güller açıyor bahar geliyor
Benim için değil sebepleniyorum işte
Hep başkasına doğuyor güneş
Bende bütün benliğimle bu hayatı yaşamaktansa
Hep başkasına için dönen bu dünyada
Başkalarının mutluluğundan sebepleniyorum işte
Mutlu olmaya çalışıyorum
Kendime ait bir günüm olmadı benim
Güneş bana doğmadı gün aydınlanmadı
Ben ben olamadım ki benim hayatım olsun
Mutlu insanların gülüşünden sebepleniyorum işte
Yaşıyor muyum?
Evet yaşıyorum başkasının güneşinde baharında yaşıyorum
Başkalarının güneşinden gülüşünden baharından tanıyorum hayatı
İzliyorum ama en çok istiyorum
Bana da doğsun güneş bunun için mutluluk lazım sevinç lazım benim en imkansızım
Kerem Sal
Kerem SAL
