Memleket, dağ dağ, ova ova.
Memleket, ağaç ağaç, çiçek çiçek.
Her yanı ayrı bir cennet,
Karı, kışı ayrı güzel.
Baharı yazı ayrı,
Tarih ve bereket fışkırıyor,
Her karış toprağında.
Denizi masmavi.
Hasret kokar, buram buram.
Ağlar bereket dolu,
Oynaşır balıklar.
Memleket, her yanı cennet.
İnsanı çileli, kederli.
Akıtır, alın terini.
Ekmeği için.
Umudu için..
Memleket,
Hasret,
Bereket...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Eğer inanıyorsan, sen cennete.
Cennet, tüm yetiminlerin, başındadır.
Eğer inanıyorsan, sen ahirete.
Mevlan, bir fakirin, aşındadır.
Arama sen hiç, sevaplar nerede?
Yavru bir kedinin, süt kabındadır.
İyilik görürsen, bak her zerrede.
O, rabbin yazdığı, kitabındadır.
Arama sen hiç, iyi, güzel nerde?
Onlar, hepten senin, yüreğindedir.
İlaç nedir sence? keder ve derde.
Tüm devan sadece, bak rabbindedir.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Ay çıkmış geceden, geceden.
Yar giymiş inceden, inceden.
Sevdam, kelimeden, heceden.
Hilal kaşlı yare doyulur mu?
Ay ışığı vurmuş yüzüne.
Aksi yansımış çift gözüne.
Yar güvenirim tek sözüne.
Kalem kaşlı yare doyulur mu?
Ay buluta saklanmış durur.
Yarim orda öylece durur.
Aşkı yaşamayan, uydurur.
Güzel gözlü yare doyulur mu?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İstanbul kaç parasın?
Gönlümde hep yarasın.
Karadan da karasın.
İstanbul tüketin beni
Bir zulüm şehiri misin?
İnsanı ezen misin?
Hep kazanan sen misin?
İstanbul erittin beni.
Ocaklar söndürensin.
Ümitler tüketensin.
Yok edip öğütensin
İstanbul delirttin beni.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL