İstanbul
İstanbul kaç parasın?
Gönlümde hep yarasın.
Karadan da karasın.
İstanbul tüketin beni
Bir zulüm şehiri misin?
İnsanı ezen misin?
Hep kazanan sen misin?
İstanbul erittin beni.
Ocaklar söndürensin.
Ümitler tüketensin.
Yok edip öğütensin
İstanbul delirttin beni.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Cehennem Niçin Var?
Kötü cezasın, bulmaz ise.
Mazlumun ahı, kalmaz ise.
Uyarsan, o cambaz iblise.
O halde; cehennem niçin var?
Sen, insanları yakar isen.
Sürekli, kokar, akar isen.
Doğruya yalan, sokar isen.
O halde; cehennem niçin var?
İnsanlara, zulüm edersen.
İyi, güzeli, terk edersen.
Etrafına hep, zul kedersen.
O halde; cehennem niçin var?
Herkes, çok iyi, olsa idi.
Kalplere, sevgi, dolsa idi.
İnsan, hep iyi, kalsa idi.
O halde; cehennem niçin var?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İşveli Yar
Yaz akşamı eser yel püfür püfür.
Yarin eteği yerleri süpürür.
Bu halların hep beni güldürür.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim
Yar gece giymiş, entarisi ince.
Karşıdan gördüm, beni süzünce.
Geceleyin aldı beni düşünce.
Oy işveli yarim, ey cilveli yarim.
Yar düğüne gitmiş, giysisi renkli.
Çalar çengi saz, oynar ahenkli.
Sıkar hep havaya, çifte tüfenkli.
Oy işveli yarim ey cilveli yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Aşkın Gerçeği
Bana, sıcak ve kavurucu hasretini değil,
Bahar yağmurlarını gönder, sevgilim.
Islansın, çatlamış ve kurumuş yüreğim.
Dallarıma yürüsün, can suyum.
Çiçeklerime, hayat versin.
Yeşersin, yapraklarım.
Bana, öfkenin, kasvetini değil,
Aşkın, o şehvetini, gönder meleğim.
Biz olalım birlikte, tek olalım.
Aşk, kıskansın bizi.
Örnek olalım, acemi aşıklara.
Bana, terkedilişin, ızdırabını değil,
Yeni başlangıçların, umudunu ver.
Ver ki; sürekli sana, yeniden başlayım.
Her gün, sana yeniden aşık olayım.
Hiç bitmesin sevgim.
Bana sevginin, en saf halini ver.
Berrak bir su gibi, yıkanalım onunla.
Arınalım, tüm kirlerden, günahlardan.
Tertemiz bir aşkın, büyüsünü yaşayalım.
Bana, gerçeği göster, sevgilim.
Aşkın gerçeğini.
Tek gerçeğimi...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL