Bilir misin?
İdam mahkumunu nasıl yakar
Damarlarında dolaşan kanı
Ve nasıl karıncalaşır
Beyninde hatıraları
Ah! Farkım kalmadı
İpe giden adamdan
Koştukça hatıralar ardımdan.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kalbim padişah-ı azam
Beynimse vezir-i kübra
Ve tanıyalı seni
Bütün uzvum kesildi çeri
İşte koca Osmanlı
Her gün seni çepçevre
Hücre hücre
Kuşatmak üzere
Çıkıyor sefere
Hocam Akşemseddin değil
Gel gör ki
Duygularım Fatih-i sani
Burhan KADAH
Sıcacık ellerin değdi Küleğe
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Büyür gayri çınar uzanır göğe.
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Uzaktan gelen can kardeşlerim.
Şimdi sizin için yürek bilerim.
Kafkaslım, Kırgızlım, yiğit Azerim,
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Bilemedik bunca hasret yeter mi?
Sizler mi gurbette yoksa bizler mi?
Bu kenetlenen sevgi, gülen zafer mi?
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Türküler söyledik birbirimize
Ağıtları yaktık, gelince göze,
Sonunda getirdik feleği dize
Bir Ufacık tohum düştü toprağa.
Burhan KADAH
Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum
Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum
Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz
Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.
Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep
O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.
Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet
Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum
Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli
Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.
Burhan KADAH