Vuslat Türküsü
Sıcacık ellerin değdi Küleğe
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Büyür gayri çınar uzanır göğe.
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Uzaktan gelen can kardeşlerim.
Şimdi sizin için yürek bilerim.
Kafkaslım, Kırgızlım, yiğit Azerim,
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Bilemedik bunca hasret yeter mi?
Sizler mi gurbette yoksa bizler mi?
Bu kenetlenen sevgi, gülen zafer mi?
Bir ufacık tohum düştü toprağa.
Türküler söyledik birbirimize
Ağıtları yaktık, gelince göze,
Sonunda getirdik feleği dize
Bir Ufacık tohum düştü toprağa.
Burhan KADAH Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Firar
Yıllar önce,
Bir zindan kurdum gönül kal’emde
Ördüm nefretle, duvarlarını
Dokudum kinle, surlarını
Sonra
Sararcasına bir yarayı
Mahkum ettim sevdayı:
Buğulu gözlerimle
Sûzinak destanlar içinde....
...
Nasıl çarparsa dalgalar yara
Vurdukça vurdu zaman
Köhneyen duvarlara,
Unuttum sandığım sevda
Yüklendi surlara.
Ardından
Güzelim hücrem
Sayende
Yaşadı bir yeşil deprem,
Ne sur kaldı , ne duvar
Yıkıldı demir kapılar;
Şimdi
Bir büyük firar var:
Canlar koparıp da canımdan
Kaçtı sevda,
gönül zindanımdan...
Burhan KADAH
Koca Osmanlı
Kalbim padişah-ı azam
Beynimse vezir-i kübra
Ve tanıyalı seni
Bütün uzvum kesildi çeri
İşte koca Osmanlı
Her gün seni çepçevre
Hücre hücre
Kuşatmak üzere
Çıkıyor sefere
Hocam Akşemseddin değil
Gel gör ki
Duygularım Fatih-i sani
Burhan KADAH
Sevgi
....
Kokladığım çiçekler Yüreğimde hançer,
Ne tuhaf ki sizlere dikenler gül oldu.
İçsem bir damla sevgi susuzluğum geçer,
İndikçe yüreğime nigahlar bel oldu.
Türkü söyledim sana sevgiden de öte,
Toprağın bağrında dil, dudağında beste.
Sen vardın elbette her haykırdığım seste
Yükseldikçe feryadım, hançerem lal oldu.
Burhan KADAH