Eğitim Sitesi

Koca Osmanlı Şiiri

Koca Osmanlı

Kalbim padişah-ı azam

Beynimse vezir-i kübra

Ve tanıyalı seni

Bütün uzvum kesildi çeri

İşte koca Osmanlı

Her gün seni çepçevre

Hücre hücre

Kuşatmak üzere

Çıkıyor sefere



Hocam Akşemseddin değil

Gel gör ki

Duygularım Fatih-i sani

Burhan KADAH Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Burhan KADAH Şiirleri:

Vuslat Türküsü

Sıcacık ellerin değdi Küleğe

Bir ufacık tohum düştü toprağa.

Büyür gayri çınar uzanır göğe.

Bir ufacık tohum düştü toprağa.



Uzaktan gelen can kardeşlerim.

Şimdi sizin için yürek bilerim.

Kafkaslım, Kırgızlım, yiğit Azerim,

Bir ufacık tohum düştü toprağa.



Bilemedik bunca hasret yeter mi?

Sizler mi gurbette yoksa bizler mi?

Bu kenetlenen sevgi, gülen zafer mi?

Bir ufacık tohum düştü toprağa.



Türküler söyledik birbirimize

Ağıtları yaktık, gelince göze,

Sonunda getirdik feleği dize

Bir Ufacık tohum düştü toprağa.

Burhan KADAH

Adam

Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.



Tütünce sigarası şöyle

Efkar duman oldu, sessizce

Baktı uzaklara hasretle

Gözleri yaş doldu sessizce



Adam Rüzgarı saydı hiçe

Kanlı fırtınalardan sonra

Düşündü yokluğu gizlice

Çekip te giden yardan sonra.



Bulut oldu da her bir derdi

Yanık feryadı göğe erdi.

“Gülümsedi hepsi kaderdi!

Hepsi bir gün gelip geçerdi.



Adam birşeyler sayıkladı

Hummalı gecelerden sonra

Derdi omuzuna yükledi

Kan kusan hecelerden sonra



Adam güneşi kucakladı

Alışınca cehennemlere

Kendi kalbini bıçakladı

Zahmet vermedi elemlere.


Burhan KADAH

Yunus?un Aşkı

Ateş değil güneş değil

Aşktır beni böyle yakan

Ata değil kardeş değil

Bu sevdadır beni yıkan



Sarar gibi bir öksüzü

Sardı beni bu sıcaklık

İçimde bir dinmez sızı

Küle döner aşktan yanık



Dellen gönül sallan gönül

Durma durma düşün gönül

Güller gibi dallan gönül

düştü başın gönül.



Sussam içim parçalanır

Tutuşur da yanar dilim.

Durmaz yürek kıpırdanır

Bu aşk deli eder halim.



Anarım hep gündüz gece,

Geceleri Gün Eden’i

Sonsuzluğu düşündükçe

Kul ediyor bu aşk beni.

Burhan KADAH

Koca Osmanlı Şiiri