Eğitim Sitesi

Eskidendi Çok Eskiden Şiiri

Eskidendi Çok Eskiden

Ahhh! Sevgili Ahhh!
Eskidendi herşey
Çoook eskiden....
Bizden geçti artık
Hata bizde be Sevgili
Biz gideni çok abarttık.
Hem de çok...

Eskisi gibi özlemiyorum
Özleyemiyorum ki Seni.
Eskisi kadar aklımda değilsin ki
Hatırlayamıyorum bile Seni.
Eskisi gibi zaten sevemem ki
Eskisi gibi diyorum
Eskisi gibi.

Sayende Güvenmemeyi de öğrendim.
Çok teşekkür ederim.
Sayende Sevmemeyi öğrendim.
Çok teşekkür ederim.
Değer Vermemeyi de sen öğrettin bana
Haddinden fazla değer vermemeyi..
Vermemem gerektiğini.
Anlattın...Anlattın da...
Anlamadım be Sevgili.

Ahhh! Sevgili Ahhh!
Çok güzel yarım kaldık biz...
Hiç biz olamadık ki.
Çok güzel kandırdık birbirimizi
Acılar bize müstahak
Müstahak be Sevgili...

Hani o şarkı varya!
Bizi bizden alan.
Yıldız TİLBE'nin.
VAZGEÇTİM...Diye başlayan..
KAHRETSİN YAPAMIYORUM diye sona eren.
Bizde VAZGEÇTİM diye! başladık aşkımıza...
Sonrada...
Hem Şarkıyı...hem de Aşkımızı
KAHRETSİN YAPAMIYORUM...
Diye diye! Bitirdik be Sevgili.

KAHRETSİN YAPAMIYORUM...
Diye diye!
Bitirdik be Sevgili.
SARIOĞLAN/Ekim 22...Yıl 2022...
Yağmurlu bir Muş Sabahından...

Şenol KARA Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Şenol KARA Şiirleri:

Bir Yıl Daha Geçti Gitti

Sağlık bilim Kurulu , derde derman aradı
Şifa arayanları, sağlıkçılar taradı
Sinovak ve Biontech, Mart’ta işe yaradı
Korona gerçeğiyle, yattığımız yıl bitti.

TURKSAT uydularından, beşinciyi de yaptık
Ortak firmalar bulup, yörüngeleri kaptık
Türk milleti olarak, sevinçten coşup koptuk
Haberleşme çağını, tattığımız yıl bitti.

Ekranlarda görünce, büyük küçük koşardık
Kişisel gelişimi, hep O’nunla yaşardık
Hocamı dinleyipte, kızanlara şaşardık
Doğan’ca fikirleri, tuttuğumuz yıl bitti.

On üç vatan evladı, GARA’ da yalnız kaldı
Şehadet uykusuna, karanlıklarda daldı
Kalleşçe saldıranlar, ömürlerini çaldı,
Yaslar içerisinde, yittiğimiz yıl bitti.

Görev yapmak uğruna, çıktılar hava yola
Nemrut dağı set oldu, verdiler Hak’tan mola
On bir şehidimiz var, yürekler yasla dola
Milletçe feryat figan, bittiğimiz yıl bitti.
*****
Korona belasından, aralıklı saf tuttuk
Bir buçuk metre ile, namazı da unuttuk
Camiler ıraklaştı, nefsimizi uyuttuk.
Sevinci buruk hale, kattığımız gün bitti.

Akdeniz’i bitirip, Karadeniz’e saptık
Fatih’le sondaj açıp, yeni sahalar kaptık
Amasra kuyusunda, doğal gaz keşfi yaptık
Gaz müjdesini alıp, gittiğimiz yıl bitti.

Gösterişli lüks hayat, başımızı döndürdü
Kripto para belası,  haneleri söndürdü
Dijital soyguncular, ilikleri sömürdü
Biri bin yaptım sanıp, sattığımız yıl bitti.

Şiddetli yağışlarda, altı canı sel aldı
Artvin heyelanında, halkımız mahsur kaldı
Yakınını arayan, çamurlu suya daldı
Balçığın içlerine, battığımız yıl bitti.

Elli ilde çıkan yangın, evi barkı kül etti
Binlerce mahlukatın, yaşam alanı bitti
Hainlerin yaptığı, artık canıma yetti
Zeytinin gölgesinde, yattığımız yıl bitti.

Okçumuz Mete ile, hedefe imza attık
Uzak doğularda, oku altına kattık
İtalyan okçuya da, TÜRK vuruşuyla çattık
Yayı oka sıkıca, ittiğimiz yıl bitti.

Altın madalya için, yıllarca hayal kurduk
Türk altın yumruğunu, Busenaz ile vurduk
Çinli Liu YANG’ı da, nakavtla ringde yorduk
Osmanlı tokadını, attığımız yıl bitti.


Bacağı olmasa da, bizimle vurur onlar
Hiç yalnız kalmazlar ki, bizimle durur onlar
Tüm müsabakalarda, geçilmez surdur onlar
Ampute rakiplere, çattığımız yıl bitti.

Özdemir ağabeyim, SİHA senle var oldu
Ürettiğin İHA’lar, ocaklara kor oldu
MAM isimli topunla, hain yerle bir oldu
Bölücünün inine, attığımız yıl bitti.

Mona Rosa eserinle, kalbimizde taht kurdun
Diriliş kaleminle, zulme karşı tek durdun
Sevip sayılanıydın, Doğu Batı tüm yurdun
Karakoç dizesini, tattığımız yıl bitti.

Beş B uydusunu da, yerli üretim yaptık
Haberleşme ağında, Ortadoğuya saptık
Uzay yörüngesinde, sekiz yeri de kaptık
Sema yolculuğuna, gittiğimiz yıl bitti.

Dokuz ülkeden sonra, aşıda yola çıktık
Elli yıllık tabuyu, Türk bilimiyle yıktık
Turkovak aşısını koronayada sıktık
SARIOĞLAN’a şifa, kattığımız yıl bitti.

SARIOĞLAN
02 Ocak 2022 Muş

Şenol KARA

İzmir'siz Bir Hayat

Zalim Mondrosta katlini isteyen, eller kırılsın

İzmirim seni işgal eden, topraklara serilsin

Ondört Mayıs gününde, halka haber verilsin

İzmir’siz bir hayat, öldürülen can gibi.



Cemiyetler toplandı, halk meydanlara indi

Kahpe Yunan cuntası, korkudan dağa sindi

Anadolu şahlandı, dört bir yan alevlendi

İzmir’siz bir hayat, damardaki kan gibi.



İşgal kabul edilemez, bizi kimse yenemez

Vatan namustur bizde, elalemler sinemez

Kanla yunmuş toprağa, hiçbir zalim giremez

İzmir’siz bir hayat, karanlık bir kün gibi.



Çare nedir diyerek, izmir’e kanat olduk

Kuva-yı Milliyeyle tüm yüreklere dolduk

Düzenli ordu için, tepkilere boğulduk

İzmir’siz bir hayat, koldan çıkan yen gibi.


SARIOĞLAN

Şenol KARA

Son Veda

SON VEDA...
Sevdiğini ebediyete uğurlamak var ya...
Çok zor...çok zor be dostlarım.
Yüzüne bakmak istersin, bakamazsın..
Elini tutmak istersin, tutamazsın..
Babaaa! ..Anaaaa!...diye seslenirsin
Duyan yok...Cevap veren hiç yok...
Sanki sevdiğin konuşacak gibi, konuşamaz.
Sanki Babacığın ağlayacak gibi, ağlayamaz.
Hele hele o kabirde geçirdiğin...
Son beş dakika yok mu.
Sevdiğin rahat etsin diye toprak atman yok mu
Ben de sevdiğimle kalayım burada!
Bende babama sarılıp yatayım burada!
Kabirden hiç çıkmayayım!
Benim üzerime de toprak atsınlar!
Diye, kara kara düşünüp durursun.
Mezarın başında toplanan cemaat
Bir sana, bir meftaya bakıp, seslenir;
"Biraz da baş ucuna toprak koy! biraz da ayak kısmına toprak koy! sevdiğin rahat uyusun!"
Çok zor...Çok zor be dostlarım.
Sevdiğini kefeniyle kıbleye çevirmek...
Sevdiğini daracık mezarında rahat ettirebilmek.
Bedeni canlanmasa da onunla vakit geçirebilmek..
Çok zor...Çok zor be dostlarım.
Sevdiğinin yüzüne son kez bakamamak.
Sevdiğinin bedenini koklayamamak.

Kefenin bağını çözmek yürek ister...
Bir an kefenin bağından tutup, sevdiceğinizi
dışarı çıkarmak istersiniz.
Babam ölmedi! yaşıyor...
Anam ölmedi! yaşıyor...Diyerek...
Boğazınız yırtılırcasına bağırmak istersiniz.
Ama yapamazsınız...Olmaz...Olamaz...
Mezar sus pus...Her yerde ölüm sessizliği.
Hani şarkılarda hep dinleriz ya;
"Yalan..Dünyada ölümden başkası yalan."
Artık her şey bitti! ölüm gerçeğiyle yüzleşme zamanı geldi, çattı! dersiniz kendi kendinize..
O an var ya..Dünya gözünüzde yok olur...
Ebedi aleme gitmek istersiniz...
Dünya, hayat, herşeyin bomboş olduğunu...
Mal, mülk, evlat herşeyin yalan olduğunu...
Sadece...Sevdiğin...Kabir....kefen...
Kara toprak ve Senden başka...
Kimseciklerin olmadığını...

Bismillah...Alameti Resulullah! diyerek;
Sevdiğinizin üzerine sert gürgen tahtalarını
Perde perde sıralarken...
Sanki dünya ile kabiri ayırıyorum sanarsınız.
Tahtaları birbirine vurdukça gelen o ses var ya
Sana ölümü hatırlatır...Sana berzahı anımsatır...
Tahtaları bir bir sıraladıkça...
Sevdiğiniz kabirde kaybolur.
Tahtaları birbirine vurdukça...
Çıkan ses, yüreğini ürpertir durur.
Adeta sevdiğinizin son kez size;
Beni bırakma! Beni bırakıp gitme! diye
Mezarından seslendiğini duyar gibi olursun.
Ama ne çare....Ayrılma zamanı geldi...
Sevdiğin...Baban...Anan...Gardaşın...
Yavaş yavaş...sessiz...sessiz...
Gözden kaybolur....Gider...
Ebedi aleme göç eder.
Ne yapalım dostlarım...
Beklemek boşuna...Mezarda kaç gün daha kalabiliriz ki...
Sevdiğinize veda edip gitme zamanı geldi.
Sevdiğini mezarlıkta tek başına yapayalnız bırakma zamanı geldi...Sevdiğini Münkir ve Nekir meleklerine teslim etme zamanı geldi...Deyip arkanıza baka baka mezarı terkedersiniz... Gözünüz yaşlı....Kalbiniz buruk...Yüreğiniz buz kesilmiş...Yüzünüz ve benziniz solgun..

O zaman aklınıza Hz.Ebubekir (R.A.)'in o müthiş sözü gelir;
"Kendin için kabir hazırlama, kendini kabre hazırla."

Genç Kaleminiz
Şenol KARA
06 Kasım 2021 Cumartesi

Şenol KARA

Eskidendi Çok Eskiden Şiiri