Yılgın ve kırgın bir sevdaydı yaşananlar.
İkimizde yıprandık bir zamanlar.
Bir dönüşü yoktu, bu ayrılığın.
Sırdaşıydık, belki de yalnızlığın.
İki deli yürek, iki yorgun aşık.
Saramadı, belli ki, bizi de sarmaşık.
İki ayrı yol çizdi, bak, kader bize.
Biri ince uzun, belki, biri de karmaşık.
Yürek yorgunuyum, bu kayıp yollarda.
Aşk vurgunuyum, bu kayıp yıllarda.
İçimde, taze bahar dalları, yeşerdi yine.
Gönlüm, yeni bir aşka, aş erdi yine.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yüreğim, bir mabed gibi
İnşa etti seni...
Saflığından ördüm duvarlarını.
Gözlerinden yaptım pencereleri.
Güzelliğinden yükselttim kubbelerini.
İçine inciler kattım, süsledim onu.
Gülüşünden düşen, gülleri diktim bahçeye.
Şah Cihan görseydi,
Kıskandırdı bizi...
Seni, yere göğe sığdıramadım.
Yüreğimde, sana yakışır bir;
Tac Mahal yaptım...
Sultanı sen, şahı ben.
Saltanatı ise aşkımız...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir bahar rüzgarıydın, geldin ve geçtin.
Kanatacak insanlardan, beni seçtin.
Kaderim yaşatacakmış, bunu bana.
Yalancı sevdayla, beni, yıktın geçtin.
Saçlarına papatyadan, taç yapmıştım.
İnanmıştım sevgine, hatta tapmıştım.
Kimselerin yerine, koymazken seni.
Sahte gülüşlerine, hep aldanmıştım.
Baharımı, kışa döndüren.
Sevmeyerek, beni öldüren.
Acımasız, birisi oldun.
Ne sevindiren, ne güldüren.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Uyandım günlerden pazar.
İçim sanki çarşı pazar.
Uyku halen kuyu kazar.
Böyleyim ben etme nazar.
Kalktım kurulmuş bir sofra.
Halen sersemlik var bende
Hemen başlar afra tafra.
Neden sofra böyle evde.
Daha sonra gezeceğim.
Hiç bitmesin bu pazar.
Paraları ezeceğim.
Bitse hepsi kaç yazar?
Keşke pazar olsa her gün.
İş var yine ertesi gün.
İnsan bazen tatil ister.
Yaşadığın gündür bu gün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL