Bir bahar rüzgarıydın, geldin ve geçtin.
Kanatacak insanlardan, beni seçtin.
Kaderim yaşatacakmış, bunu bana.
Yalancı sevdayla, beni, yıktın geçtin.
Saçlarına papatyadan, taç yapmıştım.
İnanmıştım sevgine, hatta tapmıştım.
Kimselerin yerine, koymazken seni.
Sahte gülüşlerine, hep aldanmıştım.
Baharımı, kışa döndüren.
Sevmeyerek, beni öldüren.
Acımasız, birisi oldun.
Ne sevindiren, ne güldüren.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ölme, boş bir kişi gibi.
Faydalı ol, insanlara.
Yaşamın, gelir dibi.
Dikkat et, yaşananlara.
Düşkünlerin, tut elini.
Fakiri, yoksulu, koru.
Seç, huyun, en güzelini.
Gör, sende, yaşanan zoru.
Zorda olana, koş hemen.
Yanında ol, o kişinin.
Yardım için bak, el veren.
Önemini bil, işinin.
Arkanda, bir eser bırak.
İyi bir kişi, bilsinler.
Olma, gönüllerden ırak.
Sevgi insanı, desinler.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Çocukluğumundan gelen, bir candın.
Kır saçlıydın, minyon bir adamdın.
Yaşarken şakacı, şen biriydin.
Sen benim, en küçük amcamdın.
Sen küçüklerle, küçük olurdun.
Büyüklerle, hep büyük olurdun.
Sülalede, saygı duyulurdun.
Bu gün, yaradanına kavuştun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Gönül dağı, çiçek, çiçek açınca.
Yarim bana, sıcak, sıcak bakınca.
Yaşadığımı hissederim, yine.
İçim sana, kıpır, kıpır olunca.
Yardan ayrı, geçen günler, kayıptır.
Başka yare, meyil etmek, ayıptır.
Herkes, bir yari olsun ister, bak.
Ötesi de, ya kısmet, ya nasiptir.
Sen sen ol, hoş tut, üzme yarini.
Ona göre davran, düşün yarını.
Sevgi emek ister, sahip çık buna.
Bu uğurda koy, yoğunu varını.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL