Uyandım günlerden pazar.
İçim sanki çarşı pazar.
Uyku halen kuyu kazar.
Böyleyim ben etme nazar.
Kalktım kurulmuş bir sofra.
Halen sersemlik var bende
Hemen başlar afra tafra.
Neden sofra böyle evde.
Daha sonra gezeceğim.
Hiç bitmesin bu pazar.
Paraları ezeceğim.
Bitse hepsi kaç yazar?
Keşke pazar olsa her gün.
İş var yine ertesi gün.
İnsan bazen tatil ister.
Yaşadığın gündür bu gün.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir yaprak dökümü, zaman.
Bir gün ışığı, göze görünen.
Bir tatlı an belki.
Yada, hüznün tam ortası...
Mevsim hicaz.
Mevsim yaz...
Bunu al, bir kenara yaz.
Bir kış güneşi, umutlar.
Ölüyor bak, karanlıkta...
Havada, yağmur yüklü bulutlar.
Affedenler azınlıkta...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Artık ihtiyarladım.
Gençlik gitti yaşlandım.
Gençlere var öğüdüm.
Olma hiç düğüm düğüm.
Açık, net ol insana.
Değer verirler sana.
Vaktin varken yapsana.
Sevap bırak arkana.
Sende olacan yaşlı.
Hepten bir ağır başlı.
Bırakma gözü yaşlı.
Kimseyi, çatık kaşlı.
Nedir ömür dediğin?
Kâr mı sanki yediğin?
Varsa iyilik yaptığın?
Kârdır dua aldığın.
Faydalı ol çevrene.
Bakılsın gül çehrene.
Yoksa boş bir çerçeve.
Yakışmaz hiçbir eve.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşadım doyasıya, gençlik geldi geçti.
Bitmez sandığım, ömrün de yitip gitti.
Hastalık, ecel bir anda kapımı çaldı.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Hani nerede! dağları deviren kuvvetim?
Nerede; dünyayı dize getiren hiddetim?
Her şey boş, bir anda geçti gitti şiddetim.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Tüm kazanımlar kalır, dünya aleminde.
Han hamam gelmez, inan ki seninle.
İyilik ve güzellikler gelir, senin peşinde.
Ömrüm nasıl geçti? anlamadım gitti.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL