Online Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğü

Matbah Emini:Saray mutfaklarının hesabını tutan görevli.

Medrese:1- Gelenek ve görenekçi usullerle eğitim yapan ve özellikle din ve hukuk adamı yetiştiren ve genelli

Menşur:Onay, Onaylamak. Padişah tarafından verilen bir ferman türü.

Mescit:İçinde cuma namazı ve bayram namazı kılınmayan küçük mahalle cami.

Meşkhane:Osmanlı Devleti'nde müzik öğretilen kurum.

Meşveret:Herhangi bir konuda danışma, görüş alışverişinde bulunma.

Mevkufat:Bir zaman için tutulup alı konulmuş olan mal yada para. Bir şeyin gelirinden artıp hazineye mal edil

Mevlevihane:Mevlevilik tarikatına bağlı olanların, tarikat kurallarına göre toplandıkları ve içinde özel odaları

Mezhep:Bir dinin görüş ve anlayış ayrılıkları nedeniyle ortaya çıkan kollardan her biri.

Mihrap:Camilerde kıble yönünde bulunan ve imama ayrılmış olan oyuk veya girintili yer.

Minare:Camilerin dışında bazen bitişik bazen de tamamen ayrı olarak inşa edilen ezan okumak için yapılan öğ

Minber:Camilerde Cuma ve Bayram gibi önemli günlerde hutbe okunması için yapılmış merdiven biçiminde öğe. İ

Miri:Devlete ait.

Molla:Büyük kadı, Kadı'nın bir üst derecesi, eyalet kadısı.

Monarşi:Miras yoluyla iktidarı elinde bulunduran kişi ve ona bağlı kişilerce devletin yönetim rejimi.

Muhassıl:Vergi tahsildarı.

Muhtesip:Çarşı ve pazar esnafını din kurallarına göre denetleyen görevli, belediye memuru.

Mutasarrıf:Osmanlı yönetimindeki sancakların ( Vilayet ile kaza arasındaki yer.) en büyük mülki ve idari amiri.

Muvakkithane:Saat imali ve tamiri yapılan yer.

Müderris:Eskiden medresede öğretmen, sonraları profesör anşamında kullanılmıştır.

Mültezim:Devlete ait bir yerin gelirini açık arttırma ile üzerine alan kimse.

Müsadere:Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.

Müşir:Osmanlılarda askerlikte en yüksek rütbe, mareşal.

Müştemilat:Eklenti-Ek bina.

Mütareke:Ateşkes, karşılıklı olarak silah bırakılması.

Müttefik:Bağlaşık.

Müzakere:Bir konuyla ilgili görüşme, danışma.

Nafia:İnşaat işleri.

Nahiye:Bucak, Mülki Yerleşme birimi.

Naib:Vekil olarak birinin yerine geçen ve yerine geçtiği kişi adına işleri yürüten kişi.

DİĞER SAYFALAR:

Osmanlı Türkçesi Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 468

Terimler Sözlüğü Ana Sayfa