Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Tarikat: Tasavvufa dayalı olan çeşitli islam doktrinlerine verilen ad.
Acem Kösteği: Eski yazmalarda, kitap dikildikten sonra cilde, dibinden ve iç tarafından, bir kısmı kitaba bir kısmı da cilde gelmek üzere yapıştırılan ince tıraş ed
Ahkâm Defteri: Kanunnamelerle, hükümlerin ve nizam mahiyetinde olan kararların, aynen kaydının tutulduğu hususi defterlere verilen isimdi. Kalemlerin (idari daireler
Bedesten: İçinde değerli eşya alınıp satılan kapılan çarşı.
Fütüvvet: Yiğitlik, gençlik, cömertlik üzerine kurulmuş teşkilat. Dini özellikte esnaf birliği.
İstikraz: Ödünç alma.