atasözünün açıklaması ve anlamı:
Kimi zaman aileden birine yemek ayrılır. Ama o sırada eve bir konuk gelir. Yemek konuğa sunulur. "Demek ki bu onun kısmetiymiş." denilir ya da düşünülür. Bu durum, yan yana aynı malı satan iki esnaf için de geçerlidir. Müşteri iki malı da görür, ancak birini alır. Halkın inancına göre, bir şey kime kısmetse o yer, o satar, o edinir ya da o alır.
Sonraki Atasözü: Kimsenin çırası tana kadar yanmaz.
Önceki Atasözü: Kimse kendi ayıbını görmez.