atasözünün açıklaması ve anlamı:
Yoksul, kimsesiz ve fakirler kendisi yardıma muhtaç kişilerdir. Kendisi yardım beklentisi içinde olan kişilerden yardım beklemek boşuna umutlanmaktır.
Sonraki Atasözü: Evli evine, köylü köyüne.
Önceki Atasözü: Ev sahibi mülk sahibi, hani nerede bunun ilk sahibi?