atasözünün açıklaması ve anlamı:
Bir başkası, sevmeyen birisi dost olarak kabul edilemez. Kalbindeki kini o kadar ileri safhada olanlar vardır ki, sevmedikleri kişilerin mutsuzluklarını görmek için ellerinden gelen gayreti gösterirler, yakaladıkları fırsatı aleyhlerine değerlendirmekten hiç çekinmezler. Bu durumda olan kişilere karşı uyanık olmak ve ellerine fırsat vermemek gerekir.
Sonraki Atasözü: Elin hünkâr sarayından, bizim külhânemiz yeğdir.
Önceki Atasözü: Eli işitip, mum ışığı gibi kendin yanarsın.