Vurgu Nedir? Vurgu Hakkında Kısaca Bilgi

Vurgu Terimi Hakkında Bilgiler

Diksiyon ve Hitabet Terimi Olarak Vurgu:

Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan.

Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Vurgu:

Sözcük içinde bir hecenin, cümle içinde bir sözcük ya da sözcük grubunun diğerlerine göre daha baskılı, kuvvetli söylenmesine vurgu denir. Vurgunun kelime vurgusu, cümle vurgusu, anlam vurgusu ve ünlem vurgusu gibi türleri vardır.

Edebiyat Terimi Olarak Vurgu:

1- Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan.

2- Sözcüklerde, cümlelerde, dizelerde yan yana gelen sözcüklerin kimi hecelerin ötekilerine oranla daha dik ve baskılı söylenişi.

Tiyatro Terimi Olarak Vurgu:

1- Oyun düzeninde tasarımın bir öğesi. Bir uygulamada çeşitli yöntemlerle kişiler, yığınlar, eşyalar ve simgeler vurgulanır. Yönetmenin önemli işlerinden biri, seyircinin en çok gözüne çarpması gereken şeyi seçmesidir. Vurgu, gövde görünüşleri, değişik alanlar, ilişkiler, karşıtlıklar, yükseltiler ve benzeri şeylerle sağlanır.

2- Sahne konuşmasında bir tümceyi, belli bir durum içindeki anlamını doğru vererek söylemek için uygun sözcükleri yoğunlaştımakta kullanılan ses vurgusu.

Sanat Terimi Olarak Vurgu:

İzleyicilerin dikkatini çekmede etkin olan sanatsal faaliyetler içinde bir alan. Bu alanlar genellikle zıt-kontrast ölçüler, şekiller, renkler ya da diğer farklı yapılar.

Müzik-Dans Terimi Olarak Vurgu:

Müzikte vurgu Accent yani > işareti ile belirtilir. Üzerine konduğu notanın ya da akorun diğerlerine göre daha vurgulu çalınmasını gerektirir.

Benzer Diksiyon ve Hitabet Terimleri

Kısalma ve Uzama: Alınma sözcüklerdeki uzun ünlüler çoğunlukla korunmakla birlikte bu ünlülerin bir bölümü Türkçeye uyum sağlayarak kısalmıştır. Sözcük yalın olduğunda kısa söylenen bu ünlüler, eklenmeyle bir açık seslem ünlüsüne dönüşünce eski uzunlukları yeniden ortaya çıkar. hukuk > huku:ku vücut > vücu:du hesap > hesa:bı cevap > ceva:bı

Tutukluk: 1. Bir hece üzerinde takılıp kalma, heceyi veya kelimeyi tekrarlama durumudur. 2. Bir hece üzerinde takılıp, o heceyi birkaç defa yinelemek demektir. Kekemelikle karıştırmamak gerekir. Kullanılan kelimelerin anlamını iyice bilmemekten, kararsızlıktan ya da heyecandan ileri gelir. Tutukluğun ortadan kaldırılabilmesi için "kendine güven" şarttır. Kelimeler arasında uzun duraklar vermek, yok yere "aaa", "hımmmm", "ııııı", "eeeeee" gibi nidalar kullanmak da tutukluk oluşturur.

Tonlama: 1. Duyguların veya düşüncelerin gereğine göre bir uyum içinde, seslerin yükseltilip alçaltılmasına tonlama denir. 2. Konuşanın önem verdiği, anlam katmak istediği kelimelerde başvurduğu ton, kelime ve heceler arasında yükseklik ve yoğunluk bakımından meydana getirdiği farklara tonlama adı verilir.

Konuşma Kusurları: ● Ana dili iyi kullanamamak, ● Yerel ağızla konuşmak, ● Ses tonunu ayarlayamamak, kontrol edememek, ● Sözcükleri doğru telaffuz edememek, ● Konuşmayı gereksiz yere uzatmak, ● Kendini övmek, yapmacık davranışlarda bulunmak, ● Eleştiriye kapalı olmak, ● Beden dilini, mimikleri doğru kullanamamak, ● Argo ve kaba sözler kullanmak, ● Heyecanını yenememek, ● Sözcükleri tekrarlamak, ● Eee..., ııı..., aaa... gibi sesler çıkarmak.