Kılıç Hakkı Terimi Hakkında Bilgiler
Tarih Terimi Olarak Kılıç Hakkı:
Osmanlı İmparatorluğu'nda geliri 20.000 akçeye kadar olan, kamu arazisi dahilinde yönetimi sipahiye bırakılmış olan verimli topraklara tımar denirdi. Tımarlar sipahilere verilirdi. Tımarın sipahilerin kendilerine verilen asgari bir miktarı (5-6 bin akçe) vardı ki buna kılıç hakkı denirdi. Hizmet ve yararlılık karşılığı olarak verilen tımarın değeri artırılırsa, bu 5 - 6 bin akçeden fazlasına terakki denirdi.
Benzer Tarih Terimleri
Özerklik: Bir topluluğun kendisini bazı koşullar altında idare etme hakkı. Genelde ana devlete bağlı fakat kendi kurallarını da uygulayabilme özelliği.
Ehl-İ Salip: Haçlılar.
Cariye: 1- Yabancı ülkelerden kaçırılıp özgürlükten yoksun edilen, alınıp satılabilen, her konuda efendisinin isteklerine bağlı bulunan genç kadın. 1847'de çıkarılan bir yasa ile yasaklanmıştır. 2- Savaşta tutsak alınmış ya da para ile satın alınmış kız ve kadın. Bunlar özel bir eğitim görür ve genel hizmetlerde kullanılırlardı.
Reaya: 1. İslam ve Türk-İslam devletlerinde, bu arada Osmanlılarda genel olarak uyruklar ve yönetilen sınıflar, özel olarak da doğrudan üretici bağımlı köylüler için kullanılan terim. Arapça raiyye (sürü) sözcüğünün çoğuludur. 2. Osmanlı Devleti'nde Mülk toprakta çalışan, vergi ödeyen halk.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Sanat Terimleri Sözlüğü
- Diksiyon ve Hitabet Terimleri Sözlüğü
- Yapı-Dekorasyon Terimleri Sözlüğü
- Müzik-Dans Terimleri Sözlüğü
- Balistik Terimleri Sözlüğü
- Trafik ve İlk Yardım Terimleri Sözlüğü
- Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimleri Sözlüğü
- İnşaat Terimleri Sözlüğü
- SEO (Arama Motoru Optimizasyonu) Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA