Fakîr Terimi Hakkında Bilgiler
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak Fakîr:
Arapça, mala ihtiyacı olan kişi demektir. Fakir, fena fillâh makamındadır. Kişinin kendinde gördüğü her şeyi, kendine değil, Allah'a ait ve Allah tarafından olduğunu bilmesi ve bu bilinci kuvvetle taşır hâle gelmesidir. Bu mertebeye "Fena Fillâh" denir.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Fakir:
İhtiyacı olan; kendisinin ve ailesinin yıllık ihtiyacına sahip olmayan, geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, muhtaç kişi.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri
Meyl: Arapça, eğilim, meyletme demektir. Gayeden, temelden habersiz, elde olmadan (kendiliğinden) herşeyin aslına dönmesi. Her cins kendi cinsine meyleder.
Evrad: Arapça, virdler demektir. Her vakit dil ve ağızda dolaşan söz. Tarikatların pirleri veya onlardan sonra gelen şeyhler tarafından düzenlenen virdler, müridler tarafından belli bir zamanda belli bir sayıda, bireysel veya toplu olarak çekilir.
Şarap: Arapça, içecek şey, anlamında bir kelime. Aşk ve muhabbet anlamına kullanılır. Coşkun aşk halleri ki, bu durumdaki kişi aşkta sadakat imtihanından geçer. Kemale erenlerin hali budur.
Mukabele: Arapça, karşılaşmak, biriyle karşı karşıya gelmek anlamındadır. Dervişler, zikir çekerken karşılıklı halka halinde otururlar. Bu şekilde karşılıklı oturmaları veya toplu halde şeyhin karşısında bulunmaları sebebiyle, zikr toplantısına mukabele denmiştir. Camide, hafızın cemaati karşısına alıp Kur'an okumasına da mukabele denir.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Yöresel-Bölgesel Terimleri Sözlüğü
- Satranç Terimleri Sözlüğü
- Sutopu Terimleri Sözlüğü
- Beden Eğitimi ve Spor Terimleri Sözlüğü
- Güreş Terimleri Sözlüğü
- Masa Tenisi Terimleri Sözlüğü
- Sağlık-Tıp Terimleri Sözlüğü
- Siyaset Terimleri Sözlüğü
- Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA