Eğitim Sitesi

Akıcılık Nedir? Akıcılık Hakkında Kısaca Bilgi

Akıcılık Terimi Hakkında Bilgiler

Edebiyat Terimi Olarak Akıcılık:

Sözcük ve cümlelerin dile takılmadan kolayca okunabilmesi için anlatılmak istenen düşüncenin rahatlıkla anlaşılır şekilde ifade edilmesi. Akıcılık, düşüncelerin bir düzenleme kapsamında sıralanması, bu düşüncenin herkes tarafından bilinen ve kolay söylenebilen sözcüklerle anlatılması, cümlelerin kısa ve yapı bakımından doğru olması ile sağlanır. Akıcılık, içerikten çok bir üslup özelliğidir.

 

Dil ve Anlatım Terimi Olarak Akıcılık:

Bir anlatımın zevkle okunması veya dinlenmesi, anlatımda şiirsel bir yönün bulunma özelliği. Söz, yazı ve anlatımın akıcı olma özelliği.

Akıcı bir anlatımın özellikleri şunlardır:
1. Kolayca anlaşılır
2. Duraklamadan okunabilir
3. İlgi çekici ve sürükleyicidir.

 

    Benzer Edebiyat Terimleri

    Edeb-i Kelâm: Acı, hoş olmayan, ayıp, çirkin, kaba veya uğursuz sayılan şeyleri kendi adlarını söylemeden başka sözle ifade etmek. Buna asâlet ve mümtaziyet adları da verilir. Edeb-i Kelâm, bir düşünceyi, bir olayı incelik, asâlet ve nezaketle ifade etmek için anlam, kendine ait olmayan kelimeyle karşılanır. Genellikle şu üç durumda bu yola başvurulur: 1. Sözü kabalıktan kurtarmak için. Ölen birisi hakkında "ölüm" yerine "Rahmet-i Ralman'a kavuştu", "sizlere ömür", işi elinden alındığını bildirmek üzere "Affedildiniz" denmesi gibi. 2. Ta'zim veya ifadeyi süslemek için. Şeyh Galib'in aşağıdaki iki beyitten ilki ta'zim, ikincisi tezyine (süslemeye) örnektir: Bir şeb ki Sarâ-yı Ümmehânî Olmuşdu o mâhın âsumânî Giydikleri âftâb-ı temmûz İçtikleri şûle-i cihan-sûz 3. İfadeyi fesahat yönünden bozacak ses, kelime ve terkiplerin tekrarından kaçınmak için.

    Sav: İslamiyet öncesinde, destan dönemi Türk edebiyatında atasözlerine verilen ad.

    Sözlü Edebiyat: Yazının kullanılmadığı devirlerde halk tarafından meydana getirilen ve kuşaktan kuşağa, ağızdan ağza geçerek sürüp giden edebiyat.

    Müşakele: Birden fazla anlamı olan sözcüklerin art arda gelecek şekilde, iki anlamı ile kullanılması, birinin söylediği bir sözü bir başkasının değişik anlama gelmek üzere tekrarlaması. Karşılıklı konuşan iki kişiden birinin gerçek veya mecazi anlamda söylediği bir sözü, diğeri başka bir düşünceye yanıt olacak şekilde tekrarlar. Birinci anlamı gerçek olursa çoklukla ikinci kullanıştaki anlamı mecazidir. Örnek: "Tezer Yine mi kanmıyorsunuz sözüme Ne için bakmıyorsunuz yüzüme Beni bir kere okşasanız ne çıkar? Melik Sen çıkarsın... Demek ki fitne çıkar!" Abdülhak Hâmid Tarhan

    Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.

    Online Edebiyat Terimleri Sözlüğü