Eğitim Sitesi

Online Tarih Terimleri Sözlüğü

Online Tarih Terimleri Sözlüğü

    Niyabeti Saltanat Divanı

    Türkiye Selçuklu Devleti'ndeki bu divanda kendisine güvenilen devlet adamları ve komutanlar bulunuyordu. Divan'daki bu görevlilere naip denirdi. Hükümdar başkentte bulunmadığında ona ait devlet işlerini yürütür ve hükümdara vekalet ederdi.

    Nizam-ı Cedid (Nizamı Cedid)

    III. Selim zamanında Yeniçeri Ocağı'ndan ayrı olarak kurulan talimli asker ocağına verilen ad. (Bugün Nizam-ı Cedit şeklinde yazılıyor. Sözlük anlamı yeni düzen demektir).

    Nizamiye

    Tanzimat devrinde kara ordusu. Kışla, garnizon ve bazı kuruluşların giriş kapısı.

    Nizamname

    Tüzük. Osmanlı Devleti'nde kanunların uygulanmasını gösteren ve bu konudaki emirleri tespit eden kurallar.

    Noel

    Her yıl 25 Aralıkta, Hz. İsa'nın doğum gününü kutlamak amacıyla yapılan Hristiyan bayramıdır.

    Nom

    Eski Mısırda yerleşim yeri. Kent, şehir.

    Nota

    Bir devletin başka bir devlete ya da o devletin elçisine önemli bir siyasal konuyla ilgili olarak yaptığı yazılı ya da sözlü bildiridir.

    Noyan

    Moğollar ve Göktürkler'de savaşa giden yüksek rütbeli ve yetkili komutanlara verilen unvan.

    Nuh Peygamber

    Kuran'a göre Âdem'den sonra gelen dördüncü peygamberdir. Din kitaplarında yer alan tu-fan olayının baş kişisidir.

    Nureddin

    Kırım Hanlığı'nda ikinci veliahta verilen unvan. (Birinci veliahta 'Kalgay' denirdi.)

    Nutuk

    Bektaşiler arasında Şeyh Sözü anlamında kullanılırdı. Bugünkü karşılığı söylev dir. Öğretmek veya ikna etmek amacıyla halkın önünde yapılan konuşmaya denir.

    Nüfuz

    1- İçine geçme.

    2- Söz geçirme, güçlü olma.

    Nümismatik

    Sikke veya kâğıt para koleksiyonculuğu ve paraları inceleyen çalışma sahası. Bu alanda uzman kişilere nümismat adı verilir.

    Nümizmatik

    Nümizmatik veya meskûkât. Para bilimidir. Eski paraları inceleyerek, toplumların ekonomik yapısı hakkında bilgi verir.

    Oba

    Eski Türklerde (Oğuzlar'da) çadırlarda yaşayan göçebe halkın meydana getirdiği topluluk. Çadır halkı. Bu topluluğun bir süre için konakladığı yer. Kabile anlamına da gelir. Boy dan daha küçük bir şubedir.

    Ocak

    Yeniçeri teşkilâtı hakkında kullanılan bir deyim.

    Ocaklı

    Osmanlı Dönemi'nde Yeniçeri Ocağı'ndan olan asker.

    Ocaklık

    1. Osmanlı döneminde bir aileye babadan oğluna kalmak üzere verilen mülk.

    2. Kale muhafızlarına ve tersane giderlerine ayrılan sınır boylarındaki araziye denirdi.

    Ocaklık Arazi

    1. Geliri kale muhafızları ve tersane masrafları için ayrılmış topraklardır.

    2. Tersane ve diğer ordu hizmetleri için geliri bırakılan arazilerdir. Gerek ocaklık ve gerek yurtluk arazilerin verilmesinde herhangi bir hizmet aranmazdı. Hudut kalelerinin korunması için tahsis edilirdi.

    Oda

    Osmanlı Dönemi'nde yeniçeri kışlası.

    Diğer Tarih Terimleri

    İlk Sayfa ... 62 63 [64]65 66 ... Son Sayfa

    Tarih Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 1886

    Terimler Sözlüğü Ana Sayfa