Minber Nedir? Minber Hakkında Kısaca Bilgi

Minber Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Minber:

Camilerin içinde, hatibin çıkıp hutbe okuduğu, merdivenli ve yüksekçe yerdir.

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Minber:

Camilerde İmam-Hatiplerin cuma ve bayram hutbesi okudukları basamaklı yüksekçe yerdir.

Arkeoloji Terimi Olarak Minber:

Camilerde cuma namazında hutbe okunan yer. Genellikle birkaç basamak yükselen bir mimari öğe. Kapı, basamak, basamak korkulukları, köık ve külah (taç) bölümleri bulunur. Ağaç ya da taştan olabilir. Çok basitlerinden çok bezemelilerine kadar değişik türlerine rastlanır.

Sanat Terimi Olarak Minber:

Camilerde cuma namazında hutbe okunan yer. Genellikle birkaç basamak yükselen bir mimari öğedir. Kapı, basamak, basamak korkulukları, köşk ve külah (taç) bölümleri bulunur. Ağaç ya da taştan olabilir. Çok basitlerinden çok bezemelilerine kadar değişik türlerine rastlanır.

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Minber:

Camilerde Cuma ve Bayram gibi önemli günlerde hutbe okunması için yapılmış merdiven biçiminde öğe. İlk olarak Emeviler döneminde ortaya çıkmıştır.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Minber:

Camilerde imamın çıkıp hutbe okuduğu merdivenli, yüksekçe yer.

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Minber:

Cami ve mescitlerde imamın üzerinde hutbe okuduğu, basamaklarla çıkılan ve mihrabın sağında bulunan yüksekçe yer.

Benzer Tarih Terimleri

Devşirme: Osmanlı Devleti'nde, I. Mehmet (Çelebi) Devri'nde Kapıkulu Ocaklarındaki asker gereksinmesini karşılamak amacıyla kurulan, Devleti'nin gereksinmesine göre belli kurallarla toplanan Hristiyan çocuklardır. Gereksinime göre her 3-5 yılda bir 8-16 yaşlarındaki Hristiyan erkek çocukların devşirilme işidir. Devşirmeye gerek duyulduğunda Yeniçeri Ağası Divan-ı Hümayuna baş vururdu. Devşirme her 40 evden bir oğlan çocuğu oranında yapılırdı. Tek oğul, Yahudi olanlar, evliler, köy kethüdası oğulları, çoban, sığırtmaç, köse, kel, Türkçe bilenler, sanat sa-hibi olanlar, çok uzun ve çok kısa olanlar, Rus, Çingene veya Acem olanlarla Trabzon Hristiyanları kesinlikle devşirilmezdi. Devşirilen çocuklardan oluşan 100-200 kişilik gruba sürü denilirdi. Sürü devlet merkezine gelince dinlenilir ve devşirme oğlanları şahadet getirtilip, Müslümanlaştırılır ve sünnet edilirlerdi. Güzelleri saray için, gürbüzleri Bostancı Ocağı için ayrılır, geri kalanlar Anadolu ve Rumeli'de Türk köylerine dağıtılırdı.

Konsil: Hıristiyanların, önemli konuları görüşmek için en yüksek düzeyde ama seyrek olarak toplanan din meclisi.

Hakkaniyet: Hak ve adalete uygunluk.

Arazi-İ Haraciyye (Haraçlı Toprak): İslam devletlerinde ele geçirilen topraklar kişilere mülk olarak verilebilir. İşte mülkiyet hakkı zımnilere (ehli-i kitap olup da Müslüman olma-yanlar) verilen özel mülkiyetteki bağ, bahçe özelliğine sahip, toplamı verimli alanlarda 60 dekarı, kıraç alanlarda 150 dekarı geçmeyen, ürün üzerinden haraç vergisi toplanan topraklara verilen addır.