Yaşıyorsun Bu Hayatı
Çekilen her çileye inat,
Sesin ile yankılandı kainat.
Sonsuzluğa açmışken kanat,
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Her şey boş, her şey dalavere!
***Dil yarasına yokmuş çare:
***Ne borcun var ki kadere?
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Bir dilbere kul olmuşsun!
Ta yürekten vurulmuşun:
Dalgalanıp, durulmuşun;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Yarın gayip, bir ahir zaman!
***Kafa o biçim, duman-duman:
***Ömür dediğin nedir ki aman;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hayat kurşun, kışın ayazında!
Sevda göçmen kuşun kanadında:
Ömrünün bu son baharında;
Sen, yaşıyorsun bu hayatı.
***Alem buysa kral sensin!
***Boşu gönder, dolu gelsin:
***Boş ver kıymet bilmez bilmesin;
***Yaşıyorsun, sen bu hayatı.
Hanifi OKYAY 15.08.2019 15:30
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dost Bulmak Zorumuş Meğer
Kapıldım seline ummana daldım!
Her yüze gülenin sözüne kandım.
Aslı gibi külden tutuşup yandım;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Seven sevdiğini candan sevmiyor!
Çıkarı bitince çekip gidiyor.
Gardaş gardaşına gıybet ediyor;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Çakallar dadanmış kurdun inine:
Maya tutmaz sütler su var içinde!
Herkes diyor ki benim neyime;
Gerçek bir dost bulmak,zorumuş meğer.
Kul okyayın derdi kendinden büyük!
Ağır gelir gayrı sırtında ki yük.
Kula minnet etmez Allah var büyük;
Gerçek bir dost bulmak.zorumuş meğer.
Hanifi OKYAY 19,06,2018 / 10:15
Hanifi OKYAY
Bizim Köyün Halleri
Oğul gayri benden haber isteme
Bir garip hallere düştü bizim köy.
Yanaşmıyor millet eyere, geme
Ağıla sığmayıp taştı bizim köy.
Arsız Halit aza oldu meclise
Verir bizi Jandarma’ya polise
Ekmek çıkmaz gayri buradan iblise
Kıbleyi, minberi şaştı bizim köy.
Ağa'nın Almancı oğlu''cüş'' dedi
Ağa millete ''oha çüş'' dedi
İmam avrat sayısına beş dedi
Ardından dörd nala koştu bizim köy.
Gebe çıktı gavat serdar-ın kızı
Amma gızarmadı gavat-ın yüzü
Dursun’un şavgı’sı çaldıkca sazı
Oynadı zıpladı çoştu bizim köy.
Gızlar artık alt açıp örtüyor başını
Bebeler evleniyor kimse sormaz yaşını
Cümü kimseye vermezdi halay başını
Böyüğü güçcüğü bilmiyo bizim köy.
Eşeği süremiyenler motura biniyo
Amma burnunun ucunu bile görmüyo
Fırıncı ekmek getiriyo artık yufka bişmiyo
Sorma bi moderin oldu bizim köy.
Bugünler de geliyo garip, garip adamlar
Haa bak artık akmıyo damlar
Öje sürüyo gayri gocamış garılar
Allanıp , pullanıp süslendi bizim köy.
Sürünün başını çekiyo hametlerin kıllı keçisi
Irızanın Yusup köyün bekcisi
Zavallı dost biliyo kendine herkesi
Postu yabana serdi bizim köy.
Mandıra kurdu Sığır çobanı Haydar'ın Ali
Ona da bekçi durdu hırsız Aslanı Veli
Kıymet bilenler bu köyde öldü öleli
Mezar daşından avlu ördü bizim köy.
Okyay azıcık haddini aştın mı ne?
Kim neylerse etsin derdim sana ne
Aha çarşamba-ya gidiyom madene
Babanı mahkemeye verdi bizim köy.
Hanifi OKYAY
11,03,2008 /15:45
Hanifi OKYAY
Elveda Emmioğlu
Belki bir daha dönemem geriye!!!
Ruhumda bir sıkıntı var, emmioğlu.
Gidiyorum bu diyardan elveda;
***Yordu beni, bu hayatın çilesi.
***Kalmadı içimde, yaşama hevesi:
***Ne sakinin adı kaldı, nede meylerin;
***Vuslata erdi muhabbetim, emmioğlu.
Hasreti zehirli ok gibi, cana batıyor.
Battıkca daha fazla, canım yanıyor.
Ömrümün güneşi, hüzünle batıyor;
Elveda dost bildiğim, elveda emmioğlu.
Duymuyor sesimi, ruhumdaki sevgili!!!
Bir bilsen, öylesine özlem doluyum ki.
Çok yakından vurulmuşum, emmioğlu.
***Özlem gibi geliyor, leylakların kokusu.
***Lime lime, bu gönlümün dokusu.
***Sarpa sarmış, şu ömrümün yokuşu;
***Allahına kurban senin, emmioğlu.
Yıllar geçti herşey, mazide kaldı.
Söndü ışıklar bir-bir, perde kapandı.
Gönüle hatıra yalnız, özlemi kaldı.
Elveda dost bildiğim, elveda emmioğlu.
Hanifi OKYAY 04.10.2021 / 14:00
Hanifi OKYAY
