Bizim Köyün Halleri
Oğul gayri benden haber isteme
Bir garip hallere düştü bizim köy.
Yanaşmıyor millet eyere, geme
Ağıla sığmayıp taştı bizim köy.
Arsız Halit aza oldu meclise
Verir bizi Jandarma’ya polise
Ekmek çıkmaz gayri buradan iblise
Kıbleyi, minberi şaştı bizim köy.
Ağa'nın Almancı oğlu''cüş'' dedi
Ağa millete ''oha çüş'' dedi
İmam avrat sayısına beş dedi
Ardından dörd nala koştu bizim köy.
Gebe çıktı gavat serdar-ın kızı
Amma gızarmadı gavat-ın yüzü
Dursun’un şavgı’sı çaldıkca sazı
Oynadı zıpladı çoştu bizim köy.
Gızlar artık alt açıp örtüyor başını
Bebeler evleniyor kimse sormaz yaşını
Cümü kimseye vermezdi halay başını
Böyüğü güçcüğü bilmiyo bizim köy.
Eşeği süremiyenler motura biniyo
Amma burnunun ucunu bile görmüyo
Fırıncı ekmek getiriyo artık yufka bişmiyo
Sorma bi moderin oldu bizim köy.
Bugünler de geliyo garip, garip adamlar
Haa bak artık akmıyo damlar
Öje sürüyo gayri gocamış garılar
Allanıp , pullanıp süslendi bizim köy.
Sürünün başını çekiyo hametlerin kıllı keçisi
Irızanın Yusup köyün bekcisi
Zavallı dost biliyo kendine herkesi
Postu yabana serdi bizim köy.
Mandıra kurdu Sığır çobanı Haydar'ın Ali
Ona da bekçi durdu hırsız Aslanı Veli
Kıymet bilenler bu köyde öldü öleli
Mezar daşından avlu ördü bizim köy.
Okyay azıcık haddini aştın mı ne?
Kim neylerse etsin derdim sana ne
Aha çarşamba-ya gidiyom madene
Babanı mahkemeye verdi bizim köy.
Hanifi OKYAY
11,03,2008 /15:45
Hanifi OKYAY Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Gidiyorum
Dünya ben senden usandım
Günden güne gör eriyorum.
Ne verdin ise aldın bebden
Üryan geldim, üryan gidiyorum.
Huzur diye verdin elem
Bitmedi ki bir gün çilem
Ne kaldı ki kıymet bilem
Garip garip gidiyorum.
Ne yar verdin ne balaban
Her nimetin hayal yalan
Varmı sende baki kalan
Herkes gibi gidiyorum.
Acımadın gecen ömüre
Hiç vermedin bir an fire
Ezelden gelip de ahire
Sessiz sessiz gidiyorum.
Selam olsun eşe dosta
Kimi gamlı kimi yasta
Duydum ki canan hasta
Göremeden gidiyorum.
Arzumanım kaldı yarda
Kul okyayın başı darda
Davacıyım iki cihanda
Yaşamadan gidiyorum.
Hanifi OKYAY 15,05,2018 / 16:00
Hanifi OKYAY
Bu Sene
Yüzümde ki tebessüm ile içim-içime sığmıyor;
Mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
''Gribin hevesi kursağında kalır'' derler ama;
Kim bilir rüzgar’lar yön değiştirir bu sene.
Hayata ümit ile tutundum birinci ayın birinde!
Öyle ya güneş hala doğuyor benim üstüm de.
Ne kazandım bunca yıl kadere küstüm de;
Mutlaka ama mutlaka bir şeyler olacak bu sene.
Hep ''ümit fukaranın ekmeğidir'' dediler;
Ama ümit verenler hiç ekmek vermediler.
Belki de kaderi yazan kalemi hiç düşünemediler!
Belki o kalem bana bir şeyler yazmıştır bu sene.
Gözün yükseklerde değil, öyle havada uçmuyorum.
Ayaklarım yere basıyor, kim olduğumu biliyorum.
Ben ne istersem yalnızca Allah'tan diliyorum.
Bekliyorum bir şeyler olacak bu sene.
Belki kör talih gelip kapımı çalacak!
Belki de kim bilir toto-moto birşeyler vuracak.
Belki de Rahman yürü ya kulum deyip koşturacak;
Ama mutlaka-mutlaka bir şey olacak bu sene.
Kul okyay bilerek haddini hiç aşmadı,
Ne yanlışa saptı, bir de harama el uzattı.
Mülk'ün sahibinin Allah olduğunu da unutmadı;
Malik-el Mülk'ün vereceğini biliyor bu sene.
Hanifi okyay
10,04,2017 11:30
Hanifi OKYAY
Gönül Vurgun Yedi
Gönül vurgun yedi dostun elinden!
Arayıp da sormaz zalım halimden.
Ben bıktım usandım elin dilinden;
Dost sineme hançer vurduktan sonra.
...Eylen turnam eylen, kendini yorma.
...Sende ben gibi aşk oduna yanma.
...Her selam vereni dostundur sanma;
...Hüseyin Ker'bela da kaldıktan sonra.
İnsan sevdiğine böyle mi yanar...
Kanar yürek yaram, sol yanım sızlar.
Güllerin dalına kargalar konar;
Dost bağıma gazel düştükten sonra.
...Kul Okyay bu dünya,zalımın dünyası.
...Aslı hanı yakmış,keremin sevdaı.
...Söyle nereye gittin, başımın belası...
...Beni onulmaz derde saldıktan sonra.
Hanifi OKYAY 15.01.2020 / 11:06
Hanifi OKYAY
